“Als je dit leest, hoef je helemaal niets.
Alle verwachtingen die je over jezelf hebt,
mogen even losgelaten worden.
Je bent zo’n fijn, leuk mens.
Ook als je niets doet.
Ook als je niets weet.
Ps: gun je jezelf een momentje zonder telefoon?”
Dit tekstje hangt handgeschreven bij ons op de wc. Ik schreef het ooit voor mezelf. Ik moet iedere dag herinnerd worden aan deze diepere, feminiene waarheid, anders word ik gek. Serieus. Ik word gek. Met mijn voeten kom ik vast te zitten in het moerassige gebied van nooit-genoeg-land, als ik de wijsheid van dit tekstje uit het oog verlies. En dat uit zich bij mij in uren scrollen op zalando tot de spiertjes in mijn ogen er geïrriteerd van raken. Of op websites naar boeken zoeken waar ik van gehoord heb en wat me interessant leek, terwijl ik de druk voel om nú te moeten weten wat daar allemaal in staat. Ik neem het mezelf kwalijk dat ik zo langzaam ben in lezen. Of ik verwittig mezelf om de traagheid in mijn eigen boek-schrijf proces. Of dat mijn lichaam niet altijd meewerkt zoals ik het graag zou willen.
Niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn omgeving is het moeras van nooit-genoeg-land niet leuk: mijn vriend en ik zitten in de middag tegenover elkaar aan tafel en ik eet met een afwezige blik in mijn ogen mijn soep.
Ik kan niet ontspannen. Het voelt alsof ik op mijn tenen loop tot mijn voeten ervan beginnen te bloeden, als ik de wijsheid van dat tekstje vergeet.
Meditatieleraar Tara Brach noemt die zijnstoestand: ‘the trance of unworthiness’.
Maar dan ga ik plassen en kijk ik naar het kleine vierkanten blaadje. En dan herinner ik het me weer: Oh ja… Ik ben goed zoals ik ben. Er hoeft niets te veranderen aan mij.
Deze diepe, feminiene wijsheid zit in ons allemaal. Maar zo nu en dan komen we allemaal terecht in het moeras van nooit-genoeg-land. Dan werken we harder dan wat goed voor ons is of we doen andere dingen die onze ziel ineen laten krimpen. We mogen de volgende dynamiek leren herkennen in onszelf: wanneer zitten we in ‘de trance’ en wanneer niet? We mogen ons verwonderen over de intensiteit van de ‘trance’ als we erin zitten, terwijl we vasthouden aan dat er een andere, veel fijnere waarheid is. We mogen leren voelen hoé de diepe, feminiene wijsheid fysiek aanvoelt als ze door ons heenkomt. En hoe we een leven creëren waarin er meer ruimte is om Haar te ontmoeten, dan dat we een leven creëren die de trance van unworthiness uitlokt.
Dit is geen gemakkelijk werk. Dit voelt op vele momenten als een zalm die tegen de stroming inzwemt. Het is de karate kid in jezelf aanspreken: met discipline en een blind vertrouwen doorgaan, terwijl al je gedachten zullen roepen dat het nergens toe dient.
Ik geloof zelfs, dat als we dit met een grote groep mensen gaan leren, de hele godsammese wereld zal veranderen. De Mind kan ontkennen wat ‘ie wil, met 101 intelligent bedachte redenen, maar die verandering is hard nodig. We zitten op dit moment voor het eerst niet in een crisis op aarde die door de natuur wordt veroorzaakt, maar door de mensen zelf, aldus een grote groep antropologen. Ik ben van mening dat de crisis op aarde een directe weerspiegeling is van hoe vast we zijn komen te zitten in het geloven van alles wat de mind zegt. En dat het 1-1 laat zien dat we totaal vergeten zijn hoe we bij onze eigen, diepere waarheid kunnen komen.
Waarom is het zó moeilijk om in de diepere feminiene waarheid te geloven en hier naar te handelen? Eén van de redenen is dat we te doen hebben met een cultuur die profiteert van onze lage eigenwaarde. We worden iedere dag getriggerd om uit het Weten te stappen dat we genoeg, mooi en waardevol zijn. Een systeem dat voortkomt uit het eeuwenoude patriarchaat waarin alles draait om macht en onderdrukking. Waarin onze verbinding met de natuur, spirit, droomwerk, ware creativiteit en ons contact met onze voorouderen kwijt is geraakt.
Ik voel dat ik er nu niet meer over dat wil schrijven, maar ik wil je vooral even herinneren aan wat je allang diep van binnen weet. Dit is voornamelijk herinner- en voelwerk en niet zo zeer weet-werk. De geschiedenis en de theorie is fijn, maar de wijsheid die in onze lichamen zit wil gevoeld en erkend worden. Alle woorden die ik hieronder schrijf, zullen teniet doen bij de diepte van de feminiene wijsheid, maar ik doe een poging.
Voor wie het nu maar wil horen:
Hoe klinkt de diepere, feminiene waarheid?
Ik ben genoeg.
Ik ben al wie ik mag zijn.
Ik hoef nergens naar toe.
Ik hoef niets ‘te worden’.
Ik ben voldoende.
Ik mag achteroverleunen en ontvangen.
Ik mag rusten.
Ik mag rusten.
Ik mag rusten.
Ik mag vertrouwen op de inspiratie die me leidt; in korte ingevingen overdag en de dromen die ik ‘s nachts heb.
Ik heb alle tijd.
Ik heb alle tijd.
Ik heb alle tijd.
Ik mag beloftes verbreken.
Ik mag vertrouwen op de wijsheid van mijn lichaam.
Ik mag meer de ja’s in mijn leven volgen en vertrouwen op de nee’s die ik voel.
Ik hoef niets uit te leggen of niets te begrijpen.
Ik hoef niets uit te leggen of niets te begrijpen.
Ik hoef niets uit te leggen of niets te begrijpen.
Ik mag vertrouwen op het grote, niet-weten.
Alles is in essentie chaos, er is nooit een overzichtelijke orde geweest.
Ik ben moedig genoeg om met Leegte te leven in mijn leven.
Ik mag mijn plannen loslaten en handelen naar wat ik nu weet wat het meeste waar is.
Ik durf eenzaam te zijn.
Ik durf langzaam te gaan.
Hoe voelt het om dit te lezen? Hoe reageert je lichaam? (Ieder antwoord is goed.)
Vanaf 2020 ben ik het grote experiment aangegaan om meer de diepere, feminiene waarheid te volgen. Dat betekent voor mij dat ik mezelf voor het eerst toesta dat ik niet wekelijks een nieuwsbrief uitkomt. Dat ik mezelf toesta om mijn account (tijdelijk?) te de-activeren op facebook en instagram (yup, that happened.) omdat het niet mijn diepere waarheid aanraakte. Dat ik mezelf toesta om niet meer mee te gaan met de manie dat ik zogenaamd mijn gezicht vaak op internet moet laten zien, ‘want anders komen er geen klanten’. (Ik heb al gemerkt dat social media niet nodig is.) Dat ik mezelf toesta om twee klanten per week te hebben. Dat ik mezelf toesta om niet meer iedere inspiratie die er binnenkomt te moeten delen of iets te moeten maken. Ik wacht en zie wat blijft hangen, ik koester ideeën iets langer en ben er geen slaaf meer van. Ik sta mezelf toe dat mijn boek over Ziek van verlangen-zijn jaren mag duren voordat het uitkomt. Ik sta mezelf toe om een eerlijkheid te tonen naar mijn vriend en andere geliefden die ik nooit eerder durfde te tonen. Ik sta mezelf toe om niet gelijk op emails, appjes, etc te reageren, maar mijn innerlijk te volgen in wanneer het écht tijd is – en niet wanneer mijn Mind meent dat het tijd is. En ga zo maar door.
Ik merk dat mijn leven langzaam(!) zoveel fijner, rustiger, helderder en eerlijker aan het worden is.
Ik zeg langzaam, want het is geen eenvoudige reis. Maar het is het allemaal waard.
Ik heb het volgende gemerkt: leven volgens de diepe feminiene waarheid is hetzelfde als zelfliefde. Je ervaart het pas, als je er naar handelt. Het is wéten wat het juiste is om te doen en dan zo moedig zijn om blind in het diepe te springen en maar hopen dat je ergens op uitkomt. We mogen een beetje harry potter zijn die eerst moet geloven in de spreuk die hij wil uitspreken, want anders werkt het niet.
Ik kon dit niet doen als ik mijn lijden niet als richtingaanwijzer had gezien. Hoewel ik al jaren sterk mijn eigen inspiratie en intuïtie volg, zat ik nog met een houding in mijn werk en leven waar ik ongelukkig van werd. Ik verlangde naar het afpellen: het loslaten van alles wat niet echt mij was. Meer en meer, tot alleen de essentie over mocht blijven. De dood van mijn broer, mijn pijn als zelfstandig ondernemer en niet mee kunnen gaan met het tempo waar de wereld op draait, de crisissen in mijn relatie, en uiteraard, last but not least: de pijn die ik ervaren heb in mijn ziek van verlangens, hebben me meerdere malen tot op mijn knieën gebracht en lieten me wensen om een innerlijke verandering te zien. Ik smachtte naar een meer menselijke wijze van leven waarin mijn meest oorspronkelijke zijn volledig geëerd werd.
Alleen had ik dit niet kunnen doen: op internet en dichterbij waren er mensen en theorieën en boeken die me leerden wat de meer feminiene kijk is. Ze lieten me zien dat het veilig is om in het diepe te springen. En godzijdank zijn er ook mensen die samen met mij student willen zijn.
Een grote verandering in je leven aanbrengen doe je niet in je eentje, we hebben daar elkaar voor nodig… En dit: de diepe feminiene wijze.., god, dat vraagt om een heel leger.
Liefs,
Anne
PS Samen? Dan weet je me te vinden.
De liefde opnieuw toelaten: de afwezigheid van liefde is zelfafwijzing
In hoeverre we liefde voelen voor de ander, ligt aan onze houding. We hebben meer in de hand dan we denken. Daar heb ik het in deze masterclass over. In mijn 15-jarige liefdesrelatie maakten mijn geliefde en ik van alles mee. Ik werd verliefd op anderen. Ik ging...
De liefde opnieuw toelaten: diens gebreken zijn jouw geschenk
De gebreken van jouw partner zijn diens grootste liefdegeschenk In hoeverre we liefde voelen voor de ander, ligt aan onze houding. We hebben meer in de hand dan we denken. Daar heb ik het in deze masterclass over. Onze partner kan ons niet helemaal tegemoet zien in...
De liefde opnieuw toelaten: zie jouw partner in diens grootsheid
Zie jouw partner in diens grootsheid In hoeverre we liefde voelen voor de ander, ligt aan onze houding. We hebben meer in de hand dan we denken. Daar heb ik het in deze masterclass over. Een belangrijk punt is om geen karikatuur van je partner te maken. En toch doen...
Wat als je niet meer van je partner houdt?
Van veel mensen in mijn praktijk hoor ik dat als ze verliefd zijn geworden op een ander, ze merken dat ze ineens niet meer van hun partner houden. Ineens roept de kleinste aanraking van onze partner weerzin op. Al gauw komen we er ineens achter hoe trouw we zijn aan...
Hoe je je voor veel langer LEVENDIG kunt voelen
Is het zo dat eigenlijk het enige dat je wilt, je levendig voelen is? In het verliefd-zijn en in het begeerd worden door een ander, ervaar je dit. Maar wil je het echt ervaren? Dan zal je persoon waar je naar bent gaan verlangen mogen loslaten. Loslaten geeft een...
Ziek van verlangen: je hoeft de ander (nog) niet los te laten (met video)
Als ik met iemand een intensive begin, kijken ze me wat zenuwachtig aan in het begin van een intake en zijn ze opgelucht aan het eind. “Als je had gezegd dat ik afscheid van ‘m moet nemen, dan had ik niet met je willen werken,” zeggen sommigen. Ik begrijp wat ze...
De mystieke dans van vorige levens: bijzondere ontmoetingen en zielenherkenning
Het verbaast me dat het nog geen versiertruc is om de eerste keer als je iemand ziet die je aantrekkelijk vindt, te vragen: “Hé, ken ik jou van een vorig leven? Toen jij die koningin was en ik een burger? En we hopeloos verliefd op elkaar waren, maar niet samen konden...
De chaos en paniek in mij: de wond achter verlangen naar een ander (met video)
Wat is er toch mis met mij? Vroeg ik mij weer af als mijn hart openbloeide voor een andere man. Ik heb een lieve vent, een fijn leven én toch kwam ik een ander tegen en was ik daarna compleet in de war. De chaos en de paniek in mij waren telkens weer groot. Met vlagen...
Verliefd op een ander: scheiden of blijven? (long read – met video!)
Zo vaak heb ik het 'zeker geweten'. Ik was smoorverliefd op een ander en ik 'wist' dat dit maar één ding kon betekenen: ik zou en moest mijn relatie verbreken. Het verlangen naar de ander was te groot om in het geniep te moeten verdragen. En te wachten tot het vanzelf...
Verliefdheid en het brein – Hoe verliefdheid je keuzes beïnvloedt
Midden in een verliefdheid kunnen we ons vrij, onbezorgd en intens verbonden voelen met de ander. We zijn minder angstig, we durven meer risico’s te nemen en we hebben het gevoel dat we alles voor de liefde over hebben. Hoe kan dat eigenlijk? Hoe werkt ons brein als...
Verbonden door aandacht
“Weet je dat je dat vaker doet? Dat, wanneer je je ongemakkelijk voelt, je met boeken, schrijvers en theorieën komt?” Zegt de Canadese Jeff tegen me. Hij kijkt me indringend aan. “Dat is jouw veilige haven, dat is waar je naar terugkeert als je je niet goed voelt. Dat...
Het sterfbed: in het leven bestaan wel degelijk nu-of-nooit-momenten
Op 9 maart 2016 kwamen de eerste narcissen uit de grond, net als nu. De aarde maakte zich klaar voor een nieuw begin. Om 11:27 die dag, blies mijn broer Robin zijn laatste adem uit. Ik kwam op dat moment zijn kamer binnen. Mijn moeder en een verpleegster van het...
Verliefd op een collega
Van alle mensen die vanaf 2016 in mijn praktijk komen, komt ongeveer 60% met een belangrijke vraag over het verlangen naar een dierbare collega. In mijn nieuwste podcastaflevering vertel ik over wat ik leerde over het diepere verhaal achter het verlangen naar iemand...
Omgaan met paniek
Ze praat snel. Ik hoor de paniek in haar stem via de speaker van mijn telefoon die op luidspreker staat. Met mijn ogen gesloten leun ik achterover in mijn stoel terwijl ik naar haar spraakwaterval luister. Ik ben opgehouden dingen te noteren in mijn notitieboekje....
In een verliefd op een ander-crisis? 8 Basistips om er door heen te komen!
Jaren geleden, toen ik mezelf niet begreep en zelfs een hekel aan mezelf had voor de persoon die ik was, had ik nooit kunnen bedenken dat ik nu dit werk zou doen. Dit werk: mensen begeleiden in hun ontdekkingsreizen door de wereld van Ziek van verlangen-zijn. Opzoek...
Niet zonder kleerscheuren (met audio!)
“Is mijn verlangen het wel waard om te volgen als ik daarmee de mensen van wie ik hou pijn doe?” Is de vraag die meerdere mensen de laatste tijd aan me stellen. Hun vraag is gedoopt in een grote kom van schuldgevoel en van hun gezichten druipt met grote druppels het...
Ik sta mezelf toe oncontroleerbaar gedrag te vertonen
Eigenlijk is er maar één manier waarop ik door alle verlangens, pijn en verdriet ben gekomen in de jaren dat ik worstelde met het verlangen naar een andere man dan mijn eigen vriend. Ik hield (hou) van mijn geliefde, maar toch gingen jarenlang, iedere dag mijn...
Verlangen als onderdeel van een grote, persoonlijke transformatie
Nog voordat we doorhebben dat we een persoonlijke transformatie ondergaan, is er al een tijd daarvoor in ons besloten dat er een periode mag aandienen van verandering en ontwikkeling. Hedendaags mysticus Llewellyn Vaughan-Lee omschrijft zo’n proces als volgt: “Deze...
De illusie van ‘alles moet anders’, met voice-over
Al maanden heeft de illusie van verandering me in haar greep Ze knarst met haar tanden en zegt dat alles anders moet. Het huis, het werk, mijn woonplaats, mijn kleren, Mijn relatie, mijn vriendschappen, Koortsachtig plan ik al maanden die verandering in: Ik doe...
De grootsheid in jou
Hoezeer we ook met onszelf in de knoop kunnen zitten Hoe lelijk we naar onszelf kunnen praten Hoezeer we de hoop op een goede toekomst ook opgegeven kunnen hebben en totaal geen perspectief meer zien Hoe donker het innerlijk nu kan zijn op momenten Hoe fel het...
Eenzaamheid vermomt zich in vele jasjes
artwork van Brian Kershisnik Met hangende schouders staar ik naar het door mij eerder volgekladde papiertje met alle dingen die ik van mezelf nog moet doen. Ik heb nog twee weken, denk ik bij mezelf, voordat de coachingspraktijk weer opengaat. Voor die tijd moet het...
Als mensen niet doen wat je wilt dat ze doen
Met een zwaar gemoed slenter ik door de stad. Ik had het voornemen om in de bibliotheek door tijdschriften te bladeren waarin ik zou kunnen staan met het werk dat ik doe. Ik weet niet of je ooit die advertentie gezien hebt voor de cursus: ‘How to be a magazine...
Als je partner verliefd op een ander geworden is (met inzichtvragen en video)
Jouw partner is verliefd geworden op een andere man of vrouw en er gaat van alles door je heen nu. In dit artikel wil ik je een klein beetje bij de hand nemen om uit te leggen hoe ik deze situatie zie en wat jij eraan kunt doen. Waarschijnlijk stel je jezelf de...
Gaan voor wat ik wil
Iedere dag kijk ik ongeduldig uit mijn raam of mijn tulpen al groeien. En nee, dat is geen codetaal voor iets schunnigs. Ik plantte daadwerkelijk een paar bollen vorige herfst, langs het pad waar mijn coachees naar de voordeur wandelen. Ik stelde een koninklijk entree...
