(artwork Matt Mahurin) De rellen die in de afgelopen dagen plaatsvinden, alsmede op andere plaatsen over de wereld, maken veel los. Graag bied ik een psychotherapeutisch perspectief op wat er gaande is, dat ons mogelijk naar andere Antwoorden zal leiden.
Ik deel een korte vertaling uit het boek van Francis Weller: The Wild Edge of Sorrow, waarin Weller poogt ons bewustzijn over de dood en het ervaren van rauw verdriet te verruimen. In het voorwoord beschrijft hij hoe alles wat we (in een gemeenschap) onderdrukken, verbannen wordt tot de schaduwen van ons bestaan. Het zijn niet simpelweg een boel ‘gestoorde, criminele gekkies’ die dit doen, maar we mogen beseffen dat iedere gek een aarde heeft waar vanuit het ongezonde gegroeid is. We zijn allemaal verantwoordelijk voor deze aarde.
Graag nodig ik je uit om de onderstaande tekst op je in te laten werken en te zien welke andere gedachten en gevoelens de komende dagen daardoor naar je toe zullen komen. Ik vraag je niet het helemaal te begrijpen, maar het alleen tot je te nemen.
Uit de preface xvii & xviii van het boek The wild edge of sorrow, Francis weller. Door mij vertaald (dus af en toe een beetje ‘kluk-kluk-Nederlands’. 😉
“We leven in een rouw-fobie en dood-ontkennende samenleving. De dood en rouw zijn verbannen tot een leven in de schaduw. (Carl jung) De schaduw is de opslagplaats van alle onderdrukte en ontkende aspecten in onszelf. We sturen de delen van onszelf die we als onacceptabel zien (voor onszelf en voor anderen) naar de schaduw. In de hoop dat we er zo van af komen. Als we dit doen, voelen we ons misschien gespaard van het ongemak van de confrontatie van datgene wat we als onwelkom hebben verklaard. Culturen sturen ook aspecten van hun psychische leven naar de schaduw. Onze weigering om rouw en de dood te erkennen, heeft ons gebracht naar een cultuur vol dood. Een van Jung’s huiveringwekkende observaties is dat wat we in de schaduw stoppen, daar niet passief wacht om weer teruggewonnen en verlost te worden; het gaat achteruit en het wordt meer primitief.
Met als gevolg, dat de dood dagelijks door onze straten rammelt, in school shootings, zelfdoden, moorden, overdosissen, bende geweld of door de goedgekeurde opofferingen zoals oorlogsdoden. En dit is niet echt nodig om te zeggen, maar velen van ons lopen mank door het leven, terwijl we de littekens dragen van de manier waarop onze maatschappij omgaat met de dood. Helaas reiken de vingers van de dood ver buiten onze straten en onze steden. Heuvels worden gestript van bomen, daarmee talloze wezens dakloos achterlatend die ooit een paradijs hadden in struikgewassen en de beschutting van de bomen. Bergen worden vernietigd voor kool of koper. Oceanen worden leeggevist. Wezens die ondergronds leven en in een directe verbinding staan met de levende aarde door hun tanden, hun klauwen en hun buiken, worden ‘weggebulldozed’ voor winkels, huizen etcetera. De dood doordringt onze cultuur, het wordt een heden dat we niet kunnen bevatten of uiteindelijk kunnen eren. We exporteren onze machinerie van de dood naar andere landen door vloten van wapens, chemicaliën die het water vergiftigen in onze steun voor tirannieke overheden. Velen vinden zichzelf gevangen in de roofzuchtige eetlust van zakelijke profiteurs terwijl deze inheemse landen plunderen voor olie en kostbare goederen, allemaal met onze stilzwijgende instemming en onze massale ontkenning.
De dood en rouw uit de schaduw halen is onze spirituele verantwoordelijkheid, ons heilige plicht.”
De vraag die ik mezelf deze dagen stel is: wat nu als de rellen een symptoom zijn van onze schaduw? Wat wordt er onderdrukt? Hoe zijn wij ook medeplichtig?
Geïnteresseerd in het boek? Je kunt het hier bestellen.
Wat kan ik toch een trutje zijn
Gisteravond maakte ik ruzie met mijn liefje. Of hij met mij. Ik weet niet meer wie begon. Maar ik weet wel hoe het eindigde: hij lag op de bank voor zich uit te staren en kon geen woord meer zeggen. En ik, ik blééf maar praten. Praten, praten, praten, praten... Alleen...
Wanneer zelfhaat zijn intrede doet
Er zijn momenten in het leven waarin we een enorme stap mogen maken om onze eigen waarheid te volgen. Een stap die offers met zich meebrengt. Het offer van het grootste soort. Ik heb het niet over geld, of over spullen, of een valse zekerheid zoals het veranderen van...
Jezelf dragen
Waarom het zo eng is weet ik niet. Maar ik doe er soms uren, en laten we eerlijk zijn: ik doe er soms dagen over voordat ik ga zitten, mijn lichtblauwe moleskine dagboek met vlekken erbij pak en ga schrijven. Ik begin altijd hetzelfde: ik schrijf de datum op, zet...
Het riskeren van vreugde
We hebben allemaal een wond van binnen die eens in de zoveel tijd flink begint te etteren. (Excuses voor het beeld.) Twijfel je of jij dit hebt? Dan wil ik aan je vragen: wanneer was de laatste keer dat jij iets te fel reageerde op een geliefde of een collega? (Ik...
Zij die het krachtigst zijn
Zij die het krachtigst zijn hebben het minst energie.Zij die het krachtigst zijn verontschuldigen zich het meest.Zij die het krachtigst zijn houden (te) vaak hun mond gesloten, zo vaak dat ze voor anderen zelfs dom of simpel kunnen overkomen.Zij die...
Eenzaamheid
Met mijn wandelschoenen loop ik over het modderige paadje langs de sloot in de schemeravond. Snel zal het helemaal donker zijn, en zal ik als ik iets wegglijd met mijn voet twijfelen of het gewoon modder, een nietsvermoedende, kruipende naaktslak of… hondenpoep is....
Van nature: door een relatiecrisis komen
Hij zit op de ene bank, ik op de andere. Starend in de leegte geeft hij antwoord op mijn vraag. "Ik kan het gewoon niet, Anne... Ik zou het wel willen, maar iedere keer als ik in de buurt van een aanraking kom, voel ik zo'n weerstand." Mijn hart krimpt ineen. Met de...
Perfectionisme & de wijsheid van ‘the Deep Feminine’ (video)
Perfectionisme kan zo overheersend in ons leven zijn dat we als een slaaf achter haar wil aanrennen de hele dag. Maar wat gebeurt er als we het perfectionisme loslaten? En hoe kan het dat het zo sterk in onze levens aanwezig kan zijn? Naar aanleiding van een...
Leven met het oncontroleerbare (video)
Niet alles valt te controleren. Niet alles valt te veranderen als je je wil er maar toe zet. En niet alles valt op te lossen met #manifest / de wet van de aantrekkingskracht. Ik geloof in hetgeen dat we niet kunnen controleren en wat ons op momenten in het leven...
Spreken vanuit je hart (video)
Spreken vanuit je hart, hoe doe je dat? In deze korte video vertel ik er meer over. Is het iets magisch, iets ongrijpbaars of... valt het door iedereen te leren?En wat is het verschil tussen spreken vanuit het hart en spreken vanuit de mind? Ten slotte neem ik je mee...
Hoe ga je om met twijfel?
Aarzelend zat ze voor me. Ze twijfelde of ze een bepaalde opdracht moest aannemen waar ze flink wat geld mee zou verdienen, maar… Ze vond vanaf het begin dat de organisatie een lelijke wijze van contact onderhouden had. “Ik zit niet in een situatie dat ik de opdracht...
Zwijgen: niet kunnen spreken
Een oudere vrouw stapt voor mij de bus in. Haar mondkapje zit onder haar neus en de buschauffeur wijst haar erop deze over haar neus te trekken, met een enigszins strenge toon in zijn stem. Ze opent haar tas om haar ov-chipkaart eruit te halen en haar mondkapje...
Bekentenis
Op de camping sta ik bij de afwas en ik raak aan de praat met een wat oudere Nederlandse man. Hij vraagt wat voor werk ik doe. Een vraag die voor sommigen eenvoudig te beantwoorden is, maar ik vind het altijd een spannende vraag die ik met zorg beantwoord. Eerst...
Schaamte
Deze persoonlijke, openhartige blog gaat over schaamte en het over het gevoel dat je 'stilstaat' in je leven. Ik wil graag mijn hoed als mystica afzetten en gewoon Anne zijn. De Anne die in het zuiden van Limburg is opgegroeid tussen drie lieve oudere broers en twee...
Er klopt iets niet (long read)
Een uitgebreide blog over 'vastzitten', niet vooruit kunnen gaan, zelfverwijt, je schamen en ondertussen voelen dat 'er iets niet helemaal klopt'. Aan de hand van een persoonlijk voorbeeld: mijn onvermogen om te kunnen autorijden na een klein auto ongeluk, deel ik wat...
Ziek van verlangen en het verantwoordelijkheidsgevoel (vlog)
Wanneer we verlangen naar een ander is dit voor jonge mensen geen groot probleem, maar als we ouder worden, wordt dit onderwerp complexer. 'Gewoon weggaan' bij onze partner en een relatie met een ander 'proberen', is ineens niet meer de meest voor de hand liggende...
Mijn pijn is jouw pijn (long read mét video’s) NL
"The soul of the world is crying to be heard, and only those who have suffered can fully recognize it. If women can come to know the sacred dimension of their own and the earth's suffering, if they can see that it is part of the mysterious destiny of the soul of our...
Huilen om Justin Bieber – het ziek van verlangen proces uitgelegd
"'s Avonds huilde ik in mijn kussen omdat ik dacht dat ik nooit zoveel van een man zou kunnen houden als Justin Bieber," biecht muzikant Billie Eilish op in haar documentaire 'The World's A Little Blurry' (apple tv). "Ken je dat, dat als je een tijdje een relatie met...
Ben ik de bitch? (hoofdstuk uit mijn boek!)
Het wordt tijd dat ik een eerste hoofdstuk met je deel van mijn boek Ziek van verlangen. Ik zit nog volop in het schrijfproces, maar dit verhaal voelt als het juiste moment om met jou te delen. Ik hoop dat het je mag raken. Context: herfst 2020. Het gesprek met mijn...
Angst in coronatijden
De hele nacht lag ik te woelen in bed. Mijn Mind was ervan overtuigd dat er ieder moment een inbreker binnen kon komen die mijn spullen zou meenemen, me zou verkrachten en, als ik echt een beetje pech had, me de keel door zou snijden. Slaperig vertelde ik liefkozend...
De pijnlijke kant van Ziek van verlangen-zijn
- De 9 grootste pijnpunten in het ziek van verlangen-proces. - Op deze website spreek ik veel over de zielsbedoeling van ziek van verlangen-zijn. Waarin ik vertel over hoe de ander, waar je naar verlangt, een vleesgeworden metafoor is van de boodschap van jouw hart....
Troost
Een dierbare vriendin van mij heeft me veel geleerd over de werking van ons zenuwstelsel. Ze leerde me onder andere dat veel in het leven draait om de zoektocht naar veiligheid. Iedere dag weer, vraagt het lichaam zich af: ben ik veilig? Ben ik veilig in deze ruimte?...
Geheimen
Geen idee waarom het zo lang heeft geduurd voordat ik eerlijk naar mijn vriend durfde te zijn. Het gebeurde in 2014, dus... ruim 6 jaar lang rolde iedere keer als hij ernaar vroeg een schoongepoetste leugen over mijn lippen. In plaats van de pijnlijke waarheid. Ik...
Spreken vanuit je hart
Najaar 2015 We zijn thuis bij onze ouders en we hebben net gegeten. Mijn broer Frank en ik ruimen de tafel af. Mijn broer Robin blijft zitten. Ik erger me aan hem. Hij zat vrij monter aan tafel, dus naar mijn idee kan hij prima meehelpen met de tafel af te ruimen....