Het is oké om net iets te lang vast te houden. Om net iets te lang iets te doen waarvan je diep van binnen weet dat het niet goed is. Voor jou niet en voor de ander niet. We doen het allemaal. Te lang, te pijnlijk, te verstikkend, vernietigend. We vechten door met redenen die allemaal helder klinken en jou in je gelijk brengen, maar de ander isoleren en het gat tussen jullie twee groter maakt. Met redenen die je je vader ooit hoorde zeggen, of je moeder, en die vandaag nog(!) tot praktijk gebracht moeten worden. Omdat het anders een verloren zaak is.

Omdat anders de relatie over is. Omdat er anders geen gevakantie, geen getrouw, geen gekind, en geen getoekomst meer is. De argumenten die je hebt maken je zo sterk. Je knarst je tanden op elkaar en je balt je vuisten. Je stampt en je briest. Je zou je borstkas open kunnen schreeuwen met wat je nu voelt. Je hebt er alles voor over om de toekomst te beschermen. Maar het enige dat je zegt is dat je de ander nu echt niet uit kan staan. Dat je hem of haar zelfs haat. Haat. Wat een krachtig woord: haat. Heb jij wel eens gezegd tegen je liefje dat je hem of haar haat? De ander kijkt weg. Is duidelijk gekwetst. De tranen komen in zijn of haar ogen en je denkt dat jullie nu op een antwoord zullen komen. Nu is het moment! Nu wordt er gehuild!
En toch, als je eerlijk toegeeft aan wie je nu bent in het moment, dan doen die tranen in de ogen van de ander en die doodstille blik, ongelooflijk veel pijn. En dat dit het laatste was je wilde doen. Met al je gezoek en geschreeuw naar woorden, spartel je in de lucht en zoek je naar een waarheid. Naar beweging, naar samenkomst, naar iets dat deze onverklaarbare nieuwe gevoelens verklaard. Vandaag is niet meer gisteren, hoe kan dat? Deze week is niet meer vorige week, hoe kan dat? Wat is er gebeurd? Wat hebben we niet zien gebeuren? Er is een nieuwe wereld onder jullie voeten opengebroken die haar eigen bestemmingsplan heeft. Je stopt met vechten en je geeft toe aan wat je eigenlijk al maanden van te voren voelde waarnaar gehandeld moest worden. Je geeft het op. Je laat los. Alweer. Er is een stilte en een niet-weten, en er hangt een draadje op zijn of haar trui. Er wordt geknuffeld – we zien wel. “Wil jij ook een mandarijn?”
Meer inspiratie lezen? Misschien zit er iets tussen waar je net een vraag over had:
Verbonden door aandacht
“Weet je dat je dat vaker doet? Dat, wanneer je je ongemakkelijk voelt, je met boeken, schrijvers en theorieën komt?” Zegt de Canadese Jeff tegen me. Hij kijkt me indringend aan. “Dat is jouw veilige haven, dat is waar je naar terugkeert als je je niet goed voelt. Dat...
Het sterfbed: in het leven bestaan wel degelijk nu-of-nooit-momenten
Op 9 maart 2016 kwamen de eerste narcissen uit de grond, net als nu. De aarde maakte zich klaar voor een nieuw begin. Om 11:27 die dag, blies mijn broer Robin zijn laatste adem uit. Ik kwam op dat moment zijn kamer binnen. Mijn moeder en een verpleegster van het...
Omgaan met paniek
Ze praat snel. Ik hoor de paniek in haar stem via de speaker van mijn telefoon die op luidspreker staat. Met mijn ogen gesloten leun ik achterover in mijn stoel terwijl ik naar haar spraakwaterval luister. Ik ben opgehouden dingen te noteren in mijn notitieboekje....
De illusie van ‘alles moet anders’, met voice-over
Al maanden heeft de illusie van verandering me in haar greep Ze knarst met haar tanden en zegt dat alles anders moet. Het huis, het werk, mijn woonplaats, mijn kleren, Mijn relatie, mijn vriendschappen, Koortsachtig plan ik al maanden die verandering in: Ik doe...
De grootsheid in jou
Hoezeer we ook met onszelf in de knoop kunnen zitten Hoe lelijk we naar onszelf kunnen praten Hoezeer we de hoop op een goede toekomst ook opgegeven kunnen hebben en totaal geen perspectief meer zien Hoe donker het innerlijk nu kan zijn op momenten Hoe fel het...
Eenzaamheid vermomt zich in vele jasjes
artwork van Brian Kershisnik Met hangende schouders staar ik naar het door mij eerder volgekladde papiertje met alle dingen die ik van mezelf nog moet doen. Ik heb nog twee weken, denk ik bij mezelf, voordat de coachingspraktijk weer opengaat. Voor die tijd moet het...