Als 2017 niet was wat je ervan verwacht had

Als 2017 niet was wat je ervan verwacht had:

Verlicht de kamer met kaarsjes.
Sluit de gordijnen.
Stift je lippen.
Doe geen mascara op je wimpers, want om twaalf uur loopt het toch weer uit.

Trek je dikste sokken en je zachtste kleren aan en durf te vallen in de teleurstelling die vandaag misschien door je heen gaat.

De teleurstelling die al een paar dagen om je aandacht vroeg, terwijl jij koppig en dapper alle zegeningen bij elkaar probeerde te rapen zoals de rest van Facebook en de mensen om je heen. Maar steeds kwam je niet op de zegeningen die je hart oprecht verruimden en verlichtten.

2017 was niet wat je ervan verwacht had.

Je was misschien teveel alleen.
Een relatie ging uit.
Een vriendschap werd verbroken.
Je hebt je nog te vaak ingehouden; je tranen of de wijsheid die achter je stilte, je woede, je ergernis huist.
Je ambitie stond ineens angstaanjagend stil.
Je miste een thuis, een fijn huis om in te wonen. Misschien vond je een nieuw huis en gaf die nieuwe plek je nieuwe vragen en ook, nieuwe antwoorden.
Je verloor iemand, van wie je zoveel houdt, aan de dood. Of misschien gebeurde dit meer dan een jaar geleden en zoek je nog steeds naar een nieuwe bestemming voor je eigen leven.
Je werd verliefd op een ander en wist je er geen raad mee. Misschien weet je er nog steeds geen raad mee.
Je at misschien nog teveel ongezond. Je bent bijgekomen en je haat jezelf dat je zo vaak met afschuw in de spiegel naar je gezicht, je armen, je benen, je sprieterige haren in de spiegel kijkt.
Je haat het om jezelf zo te haten.

Haal diep adem en zeg: ‘oké.
Dit was dit jaar.
Ik ga geen euforische kreten slaan als dat niet is wat ik nu voel.
Punt uit.
Ik kies niet voor optimisme als het enkel en alleen uit mijn hoofd moet komen.
Ik kies voor de stem van mijn hart.
Ik kies voor de stilstand die ze van me vraagt. Om stil te staan bij wat ik nu voel, wie ik nu ben en om stil te staan bij mijn dierbare, kostbare, kwetsbare verlangens die ik nog voor mezelf en mijn leven heb.’

Haal nog eens diep adem.
Weet je, lieve jij die dit nu leest. – ik pak je hand en ik kijk je in je ogen aan –
Jij hebt het hartstikke goed gedaan dit jaar. Wat ben je diep gegaan. Echt. Je bent heel diep gegaan.
Wat ben ik trots op je.
Ik weet hoe bang je bent om groot te dromen voor volgend jaar, maar als er een ding is wat je graag zou willen, wat zou dat zijn?
Ja, daar is die spannende vraag weer…
Wat wil jij ervaren in de volgende twaalf maanden die komen?
Wat wens jij voor jezelf, vanuit het diepste van je hart?
Iets kleins… iets groots… wat mag het zijn?
Als je heel eerlijk zou mogen zijn..?
Nogmaals : Waar verlang je naar?
Als je weer dat kleine meisje of die kleine jongen mocht zijn en er een fee voor je neus zou staan, wat zou je dan wensen?

Vul in:
Als magie zou bestaan, dan zou ik…

Een fijne avond, lekkerding.
Wat ben je toch een geweldig mens om van te houden.

Liefs,
Van iemand die oud en nieuw altijd al heel spannend heeft gevonden, maar diep van binnen gelooft in de magie van het nieuwe jaar,
Anne

Meer inspiratie lezen? Misschien zit er iets tussen waar je net een vraag over had: