Het leven buiten spiritualiteit (over internettrollen)

Deze spirituele wetten zijn we nu massaal aan het beoefenen: 
Als we ons innerlijk leven durven aan te kijken, dan verandert onze omgeving. Deze denkwijze ken je misschien wel en heb je misschien ook als waarheid meerdere malen ervaren. 
Dat wanneer je, bijvoorbeeld in een relatie, joúw pijn toe-eigent en niet meer afschuift naar de ander, de ander als vanzelf ineens gaat doen waar je altijd al naar verlangde. 
Of dat er ineens een bijzondere ontmoeting plaatsvindt waar je helemaal van ondersteboven bent omdat het precies het antwoord geeft op een vraag die je al een lange tijd bij je droeg.

Dat alles energie is en we hier zelf invloed op hebben, heb ook ik meerdere malen ervaren. Ik maakte er zelfs een inzichtspel over om dit proces zelf makkelijk te doorlopen: het Praktiseer je Eigen Wijsheid spel. Hierin onderzoek je je eigen pijn en verdriet en leer je vanuit je eigen sterke kern gezonde stappen te nemen voor je leven.

Allemaal leuk en aardig, maar…
Er komen deze maand verschillende situaties op mijn pad die mij een andere kant van het leven laten zien die we niet uit het oog mogen verliezen. Ik wil graag iets over één situatie vertellen:

Vorige week ben ik zwaar belachelijk gemaakt op internet door iemand die meent een kunstenaar te zijn en de spirituele scene op de hak neemt. Het heeft me ongelooflijk veel pijn gedaan. Ik ben voor ‘oplichter’ uitgemaakt en dat ik een ‘amateuristische kijk’ op het leven heb. Belangrijk om te weten: deze persoon is nooit klant bij mij geweest, maar heeft iets tegen mensen die hun eigen opgedane levenslessen met anderen delen en zag mij als een gemakkelijk doelwit.
Ook gaf een andere jongeman als reactie op mijn foto: “strop erom”. Ik ben hier erg van geschrokken.

Energetisch gezien wist ik dat de timing van deze gebeurtenis uitstekend was. Een jaar lang heb ik mij teruggetrokken om aan het boek van mijn moeder en mij te schrijven en om aan mijn nieuwe website te werken, en nu het boek en de website bijna af zijn en ik langzaam naar buiten aan het treden ben, komt dit. In het creatieproces is het normaal dat er flinke beren op de weg kunnen ontstaan als er iets nieuws geboren wilt worden. Al mijn angsten die al in mij zaten, worden uiterlijk gemanifesteerd om te doorleven. (Stof uit het online programma Leren Scheppen.)

DIEPE SHIT.
RIGHT?

Deze internettrol was in het leven geroepen om mij dichter tot de waarheid van mijn hart te brengen. Om aan de overtuigingen te werken die vóór mijn verlangens liggen. Ik kreeg dus een pijnlijk cadeautje van het universum.

Nadat dit gebeurde, stelde ik mezelf enkele vragen:
Welke diepe pijn werd aangeraakt? 
Welke angst werd gemanifesteerd?
En welk verlangen ligt daar achter?

Antwoord: ik vind het heel spannend om met het boek van mijn moeder en mij naar buiten te treden en volledig ja te zeggen tegen het spirituele deel in mij. Om te gaan staan voor dat wat niet te bewijzen valt volgens de wetenschap en nog door de meerderheid als zweverig en onzin gezien wordt. Om te gaan staan voor een andere kijk op rouwen die tot nu toe gedaan wordt.
En om met mijn nieuwe website mezelf officieel als spiritueel levenscoach en leraar neer te zetten. Nogmaals: om helemaal te gaan staan voor míjn kijk op het leven.

In mijn hart weet ik dat dit een beroep is dat ik mag beoefenen en dat dit boek echt geschreven mag worden, maar tegelijkertijd ben ik ook poepiebang. Ik ben bang dat mensen me niet serieus nemen en dat ze me een nepperd vinden. Ik ben bang dat mensen het boek niet goed vinden. 
Pff… En dit kreeg ik dan ook vol in mijn gezicht geworpen.

Auw.
Auw.
Auw.

NADAT DIT GEBEURDE, HAD IK TWEE KEUZES
– Of ik liet het helemaal gaan en keek enkel en alleen naar wat het innerlijk met mij deed. De enige echte strijd die te strijden valt in het leven is de weg naar binnen durven maken en daar de demonen aan te kijken die aan mijn hartje knabbelen.
Mijn omgeving zal volgen. Of…
– Of ik ging naar binnen én ik trad (na een paar dagen wachten tot de emotionele storm voorbij was) naar buiten met de vraag: wat wil ík? Wil ik iets er tegen doen?

Ja.

Dit laatste heb ik gedaan.

Vanuit de aarde gezien:
ik mág hier iets tegen doen. Ik mag ’terugvechten’. 
Het spirituele deel in mij gelooft soms dat ik dit niet mag doen, omdat het energetische werk al voldoende is. Maar mijn menselijke deel gelooft in een samenwerking van beiden: eerst naar het hart gaan en vanuit daar stappen ondernemen. Zodat de stappen zuiver en redelijk zijn.

Meer inspiratie lezen? Misschien zit er iets tussen waar je net een vraag over had: