Als je verliefd geworden bent op een ander, kunnen houden-van gevoelens voor je eigen partner verdwijnen. Is dit een alarmsignaal?
Van veel mensen in mijn praktijk hoor ik dat als ze verliefd zijn geworden op een ander, ze merken dat ze ineens niet meer van hun partner houden.
Ineens roept de kleinste aanraking van je partner weerzin op. Al gauw kom je er ineens achter hoe trouw je bent aan het niet willen teleurstellen van de ander, en daarom soms maar gewoon die ene kus geeft of seks met de ander hebt, terwijl je het eigenlijk niet wilt.
De vragen die dan naar boven komen, luiden: hoe lang doe ik dit eigenlijk al? Hoe vaak heb ik eigenlijk seks tegen mijn wil in gehad? Of zelfs bij het beantwoorden van een knuffel, heb ik dit vaker uit automatisme gedaan terwijl ik dit niet zo voelde?
Dit kan enorm schrikken zijn.
De sensor in ons die onze grenzen aangeeft, is ineens hooggevoelig en luidt bij het allerkleinste al een luchtalarm. Dit kan enorm schrikken zijn. Als je ineens een nee-gevoel hebt naar je eigen geliefde, boezemt dat altijd weer angst in. Om meerdere redenen. Maar ik denk dat de voornaamste reden is dat we allemaal geleerd krijgen, dat je zulke gevoelens niet in de liefde zou mogen ervaren. Al gauw creëert de mind pijnlijke gedachten als: het is echt niet oké als ik geen seks meer wil met mijn geliefde. Dan is er toch iets mis? Dan houd ik toch echt niet meer van hem/haar/hen? Of: als ik zelfs gruwel van een hand op mijn schouder, dan is het tijd om mijn spullen te pakken, toch?
Ik wil graag tegen deze overtuigingen ingaan door te zeggen:
in de liefde, zijn álle vormen van leven mogelijk.
Met uiteraard de grens wanneer het emotioneel of fysiek geweld is. In de liefde hoeft het niet zo te zijn dat je je altijd aangetrokken voelt tot je eigen partner. Je mag ook de ander heel erg irritant vinden en zelfs ‘walgelijk’ vinden op momenten in je leven. Ook dit zou, wat mij betreft, thuis mogen horen in een liefdesrelatie. Het zijn slechts onschuldige emoties die ons op iets willen wijzen.
Niets is voor altijd. Wat nu gevoeld wordt, kan zomaar over een dag weer anders zijn. (Of langer.) Ik merk persoonlijk door ‘nare emoties’ meer te accepteren, ik vrijer word in de liefde. Zo maken al jaren mijn geliefde en ik ruimte voor het uitspreken van de zin: “Ik hou eigenlijk helemaal nu niet van je”. Het hardop uitspreken bevrijdt ons enorm als we het tegenkomen. En met die bevrijding, die toestemming, komt altijd weer liefde in ons geval.
Liefde is als eb en vloed. Het is een constante beweging van toenemen en afnemen.
Wat nu als we er op deze manier naar kijken en dit oké is?
Mens-zijn en het leven in het algemeen, is zo ongelooflijk complex. Er is nog zoveel wat we niet kunnen begrijpen of doorgronden. Evenals de stroming van liefde.
We kunnen onmogelijk van onszelf en van onze relatie verwachten dat de zon altijd schijnt. We kunnen zelfs in een liefdesrelatie in een ijstijd terecht komen. Of, een of andere metaforische meteoriet inslag krijgen en daarna met de verliezen moeten dealen samen, waarna, na een lange tijd, nieuwe kiemen van liefde zullen groeien.
Raakt deze kijk je?
Kijk dan eens naar persoonlijke begeleiding of hét online studiepakket van Ziek van verlangen waarin je WIJS word in je verlangen.
Wat er door jou heen komt is groots. En dat verdient ook alle zorg en aandacht. Wees niet bang, het is een stuk minder eng dan je denkt. Met alle liefde laat ik je zien hoe. Met 8 jaar een eigen praktijk waarin ik honderden mensen heb begeleid in hun verlangen, deel ik met jou wat verlangen in jouw mooie, kostbare leven komt doen. Voor iedereen is dit anders. Ontdek welke boodschap jouw verlangen voor je heeft.
“Ik maakte een enorme reis ‘naar binnen’ en ontdekte waar het grote verlangen vandaan kwam, de kant van mij die ik (onbewust) al zo’n lange tijd geen aandacht gaf.”
Ik werd compleet overvallen door heftige gevoelens voor een ander, en dat bleek wederzijds. Ik wist niet wat mij overkwam. We hadden het thuis toch goed samen? In paniek kwam ik in contact met Anne. Heel blij was ik dat ik op korte termijn al bij haar terecht kon. Anne heeft mij geholpen met de enorme worsteling in mijzelf. Met haar kon ik dichter bij mijn gevoel komen en mijn hoofd even ‘in de parkeerstand’ zetten. Ik maakte een enorme reis ‘naar binnen’ en ontdekte waar het grote verlangen vandaan kwam, de kant van mij die ik (onbewust) al zo’n lange tijd geen aandacht gaf. En ik vond de kracht en moed om mijn leven echt te veranderen. Het was zo ontzettend fijn om door iemand geholpen te worden die precies begrijpt door welk ongelooflijk proces je gaat bij het verliefd worden op een ander en de ingewikkelde keuzes die daarmee samenhangen. Lieve Anne, ik ben je zo enorm dankbaar, je was (en bent nog steeds) mijn ‘lifeline’ in deze crisis.
Meer inspiratie?
Het terugkerende verlangen om vreemd te gaan
Er is een hele goede reden waarom je herhaaldelijk vreemdgaat. In deze blog neem ik je mee in hoe ik hier naar kijk, vanuit een (psycho)therapeutisch perspectief. Dit is een long-read. Voor jouw gemak heb ik de tekst ingesproken. Je kunt deze hier beluisteren of...
Zelfvergeving na een fout
Hoe vergeef je jezelf als je iemand van wie je heel veel houdt, pijn hebt gedaan? Hoe zak je niet weg in het moeras van zelfafwijzing of zelfs zelfhaat, om wat je gedaan hebt, als je het betraande gezicht van de ander ziet? Als je tot diep in je botten beseft: jouw...
Hoe je je voor veel langer LEVENDIG kunt voelen
Is het zo dat eigenlijk het enige dat je wilt, je levendig voelen is? In het verliefd-zijn en in het begeerd worden door een ander, ervaar je dit. Maar wil je het echt ervaren? Dan zal je persoon waar je naar bent gaan verlangen mogen loslaten. Loslaten geeft een...
De diepere betekenis van jouw verlangen: waarom we verliefd worden op anderen
(Schilderij door de Nederlandse kunstenaar Daniel Douglas - 'de verlijding van apple') Verliefd worden op iemand anders gebeurt om een hele goede reden. In deze tekst, mét video, leg ik je uit wat aantrekkingskracht betekent. Verliefd worden betekent niet altijd dat...
We ontmoeten de ander om een reden
Soms ontmoeten we iemand die zo'n diepe indruk op ons achterlaat, dat we in één klap uit ons alledaagse doen geslagen worden. Ruim tien jaar geleden zat ik op een vies dixietoilet op een festival in Zuid-België. Ik kon toen nog niet vermoeden dat mijn leven op het...
Ziek van verlangen: je hoeft de ander (nog) niet los te laten (met video)
Als ik met iemand een intensive begin, kijken ze me wat zenuwachtig aan in het begin van een intake en zijn ze opgelucht aan het eind. “Als je had gezegd dat ik afscheid van ‘m moet nemen, dan had ik niet met je willen werken,” zeggen sommigen. Ik begrijp wat ze...
