Lang heb ik mijn mond gesloten gehouden over maatschappelijke zaken. Helemaal over racisme en over ons slavernijverleden, omdat ik vond dat ik als blanke vrouw daar niets over te zeggen had. En ook omdat ik er eigenlijk helemaal niéts over te zeggen had, maar toch gaat mijn hart enorm uit naar dit thema. In deze video hoor je hoe ik er, vanuit mijn hart, naar kijk.
Je kunt jouw mening achterlaten onder de blogs zie je hieronder ziet staan.
Verlangen: Verandering laten gebeuren
Baby, baby, baby. (Bijna) alles staat in het teken van de baby die eind december komt. De bewegingen die ik voel in mijn buik voelen niet meer altijd aan alsof ik een personage uit de film Alien ben, maar kunnen nu door een voorzichtige gewenning van mijn kant,...
Hoe je je voor veel langer LEVENDIG kunt voelen
Is het zo dat eigenlijk het enige dat je wilt, je levendig voelen is? In het verliefd-zijn en in het begeerd worden door een ander, ervaar je dit. Maar wil je het echt ervaren? Dan zal je persoon waar je naar bent gaan verlangen mogen loslaten. Loslaten geeft een...
We ontmoeten de ander om een reden
Soms ontmoeten we iemand die zo'n diepe indruk op ons achterlaat, dat we in één klap uit ons alledaagse doen geslagen worden. Ruim tien jaar geleden zat ik op een vies dixietoilet op een festival in Zuid-België. Ik kon toen nog niet vermoeden dat mijn leven op het...
Het sterfbed: in het leven bestaan wel degelijk nu-of-nooit-momenten
Op 9 maart 2016 kwamen de eerste narcissen uit de grond, net als nu. De aarde maakte zich klaar voor een nieuw begin. Om 11:27 die dag, blies mijn broer Robin zijn laatste adem uit. Ik kwam op dat moment zijn kamer binnen. Mijn moeder en een verpleegster van het...
Wat kan ik toch een trutje zijn
Gisteravond maakte ik ruzie met mijn liefje. Of hij met mij. Ik weet niet meer wie begon. Maar ik weet wel hoe het eindigde: hij lag op de bank voor zich uit te staren en kon geen woord meer zeggen. En ik, ik blééf maar praten. Praten, praten, praten, praten... Alleen...
