Eenzaamheid

Met mijn wandelschoenen loop ik over het modderige paadje langs de sloot in de schemeravond. Snel zal het helemaal donker zijn, en zal ik als ik iets wegglijd met mijn voet twijfelen of het gewoon modder, een nietsvermoedende, kruipende naaktslak of… hondenpoep is. Het is misschien niet het beste moment van de dag om hier te wandelen. Ook omdat ik op dat moment nog niet weet dat er deze nacht een wolf in de buurt gesignaleerd zal worden en verschillende schapen dood zal bijten. (Echt? Ja, echt!) Maar toch verklaar ik het hele dorp voor gek dat ze hier niet zijn, omdat hier het beste uitzicht op de inmiddels roze kleurende zonsondergang te zien is.

Ik voel me goed. Ik kijk om me heen en geniet van hoe de wereld er totaal anders uitziet en hoe ik het liefst zou willen dat de lucht iedere avond zo roze zou zijn. De sloot is de grens tussen Duitsland en Nederland. Ik loop aan de kant van de Nederlandse boerenvelden. Met hier en daar een haas die bij het horen van mijn voetstappen uit zijn schuilplaats springt en wegrent. In Duitsland heb ik soms de kans om een hert te zien. Zeker nu. Dus ik kijk naar het gebied waar ik door de sloot en door prikkeldraad niet kan komen en zie daar, inderdaad, in een groot leeg grasveld, een hertje staan.

Ik frons. Waar zijn de andere herten? Een hert is zelden alleen, toch? Misschien zie ik ze niet goed. Traag en zo stil mogelijk pak ik mijn verrekijker uit mijn tas en speur het gebied af naar zijn roedel. Niets. Alleen dat ene hertje, dat wat graast en af en toe omhoog kijkt en zelfs mij aankijkt, maar zich veilig genoeg voelt om te blijven staan.

Een vreemd gevoel bekruipt me. De kwetsbaarheid van dat hertje alleen op een veld ontroert me. In de grootte van het grasveld zie ik de eenzaamheid voor me die ik ken van meerdere momenten in mijn leven, zo ook bij de mensen die ik mag begeleiden. De eenzaamheid die kan komen bij het weten dat het niet altijd veilig is in een crisis om aan de mensen om je heen te delen wat je meemaakt. Ineens houden we iets achter voor onze partner, waar we eerder alles mee deelden. We houden het achter omdat de informatie te pijnlijk voor de ander zal zijn. Of we delen het niet met vrienden, omdat we geloven dat ze het niet zullen begrijpen en misschien met oordelen komen die voor ons te pijnlijk zullen zijn. We delen het niet met familieleden, een moeder bijvoorbeeld of een zus, omdat ze een aantal keren in het verleden niet heeft gereageerd op een ondersteunde wijze.

Als we een grote transformatie ondergaan, kan het zijn dat er bepaalde behoeften naar boven komen, zoals de wens naar delen in diepgang en emotionele transparantie, en zien we dat niet iedereen om ons heen ook dit verlangen heeft of daartoe al in staat is.

We veranderen. En onze omgeving verandert mee.

Soms blijven ze naast ons staan en zijn ze zo moedig genoeg om ook een sprong in het diepe water van transformatie te wagen. Een andere keer stroomt er geen leven meer naar toe en sterft de relatie af.

Het is geen mooi proces. Het is rauw en angstaanjagend van de bovenste plank.

In het doormaken van grote transformaties (die we allemaal een paar keer zullen meemaken in ons leven) zal er een periode van alleen-zijn aanbreken voordat we een nieuwe, beschermende roedel gevonden hebben.

Daar hoort eenzaamheid en alleen-staan bij. Daar hoort de pijn bij van het kloppende hart van onvervulde behoeftes. Het is die pijn die als een wee is die nieuw leven geboren laat worden. Eerst zullen we een paar keer de pijn ervaren en er nog niets mee doen, maar als de pijnscheuten in korte momenten opeen zullen volgen, zullen we gaan. Dan rijpt er in de pijn plotseling een nieuwe energie om buiten onze comfortzone te treden en opzoek te gaan naar soortgenoten of de moed om onze behoeften naar onze partner uit te spreken. Om dat ene moeilijke gesprek te voeren dat we al maanden, soms jaren, hebben uitgesteld. Omdat we weten dat dit gesprek zo maar het einde van alles kan betekenen of, met geluk, het begin van iets nieuws.

Ik knik naar het hertje, uit respect dat de akelige eenzaamheid erbij hoort in het leven. En ik loop verder. Vijf minuten later kom ik vijf grazende hertjes tegen. Ik glimlach. Niet alleen met mijn mond, maar met mijn hele lichaam. Ik herinner me Rumi’s prachtige, tijdloze zin: “Wat jij zoekt, is ook opzoek naar jou.” Deze roedel hertjes is nog maar een paar minuten verwijderd van het alleenstaande hertje. Nog even, en ze hebben elkaar gevonden. Nog even, nog even volhouden, de eenzaamheid is straks verdwenen.

DEEP FEMININE ANALYSIS

Wat ik zo mooi vind aan deze ervaring is hoe ik de wijsheid van the Deep Feminine er doorheen voel. Zij ontkent of negeert geen van haar kinderen.

Eenzaamheid, een verdomd pijnlijke staat van zijn, wordt ook onder haar vleugels warmgehouden. Ik herinner me nog een ander moment dat ik worstelde met mijn eigen eenzaamheid en ineens een stem vanuit mijn buik voelde die zei: “Dit is niet voor altijd. Dit is een fase in je leven.” Ik denk daar nog vaak aan terug als ik het moeilijk heb en vertrouw die stem met heel mijn hart. Het helpt me te ontspannen in de pijn. Het helpt me op te houden met wensen dat mijn leven anders zou moeten zijn. Met Haar aan mijn zijde, die me af en toe als een liefdevolle moeder wijze woordjes toefluistert wanneer ik ze hard nodig heb, is mijn leven meer te dragen. In tijden van crisis(!) en buiten tijden van crisis. (Just saying: hoe is het ook alweer om buiten een tijd van crisis te zijn? Deze pandemie blijft zo zo zo fucking intens…)

Die stem van the Deep Feminine heeft ieder mens in zich. Maar we mogen weer herinnerd worden aan hoe haar stem klinkt. Alsof we massaal weer mogen leren welke radiofrequentie ze heeft zodat we daarop kunnen afstemmen.

Omdat ik hier zo sterk in geloof, ben ik nu een cursus aan het maken over the Deep Feminine. Zodat, als je wilt, jij die stem in jezelf weer kunt aanboren en vaker zal gaan horen in jouw leven. Een stem die je zal leiden. In het maken van besluiten, in het aanvoelen wanneer het het juiste moment is om in beweging te komen (en wanneer vooral nog niet!) Klik op de button om te lezen wat je krijgt bij de Deep Feminine online cursus.