De mystieke dans van vorige levens: bijzondere ontmoetingen en zielenherkenning

(Of, als je in een iets andere scene elkaar ontmoet: “Toen jij het baasje was en ik jouw volgzame hondje, jouw teefje?”)

Praten over vorige levens is in onze westerse cultuur een beetje not-done. Het is met name weggelegd voor de spirituele Anita’s onder ons, die op een dinsdagochtend naar de paranormaal-hulplijn van rtl bellen. Er wordt wat lacherig over gedaan of het is een idee dat kort voorbij komt in onze gedachten, maar dat we al gauw wegdrukken en ontkennen. Want, in Nederland leeft de sterke overtuiging: ‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.’ Geloven in vorige levens, valt voor ons niet echt in de categorie ‘normaal’.

In andere delen van de wereld, is het idee van vorige levens veel gebruikelijker, zoals in India of landen in Zuid-Oost Azië waar de geloofsovertuiging van het hindoeïsme en de levensstijl van het boeddhisme meer leeft. Reïncarnatie wordt daar absoluut niet gezien als iets waar je om kan lachen, het wordt zelfs heel serieus genomen.

Iets verderop op de kaart, in Korea, kennen ze het begrip “In-Yun”, dat zoiets betekent als het lot of voorzienigheid. Waar twee mensen samenkomen en een connectie voelen, zijn vele geleefde levens aan vooraf gegaan. Dit kan op het gebied van vriendschap zijn of zelfs twee mensen die elkaar niet uit kunnen staan, maar uiteraard ook in de liefde. Van de week zag ik de Koreaans, Amerikaanse film ‘Past Lives’ in de bioscoop, waar ze dit begrip op een prachtige wijze verfilmd hebben.

Ook bij sommigen van mijn vrienden had ik dit.

Hoe kan het dat sommige mensen, die we amper kennen, en voordat we één woord gewisseld hebben, al als een thuis aan kunnen voelen?

In mijn leven heb ik de mystiek nodig gehad om de enorme aantrekkingskracht die ik voelde tot sommige mensen te begrijpen. Onze nuchtere Westerse denkgeest had geen vocabulaire voor de intensiteit aan emoties en verlangen die in me plaatsvonden. De mystiek had dat wel. Ik moest afdalen naar de kelder van ons collectief bewustzijn, waar in dozen met een flinke laag stof erop, begrippen als ‘de ziel’ en ‘ziel ontmoetingen’ en ‘zielenverbindingen’ lagen. Ik had deze begrippen nodig om rust te vinden en verder te kunnen met mijn leven. (Het verwarde me ook, meer daarover lees je in deze blog van drie weken geleden, waar ik een vraag van een lezer beantwoordde.) Voor mij ligt het idee van vorige levens in een verlengde hiervan.

Hoe verklaar ik het onverklaarbare in mijn leven? Hoe vind ik een verhaal dat past bij de magie die ik ervaar?

Wat ik belangrijk vind om erbij te vermelden, is dat het voor mij er niet om gaat of het allemaal echt waar is, maar meer dat ik let op wat er in mij opent als ik meega met dit verhaal. In de ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’-cultuur, blijven vele deuren in mezelf gesloten en heb ik mezelf vooral een loslopende gek gevonden. Maar in de mystiek opent de deur van magie, van zelfacceptatie en helpt het me te dromen over andere mogelijkheden.

In de kennis van de mystiek leerde ik het volgende over de ziel en ontmoetingen tussen twee zielen:

Onze ziel is zo groot dat we haar zijn nooit helemaal kunnen bevatten. Wie we werkelijk zijn, kunnen we nooit helemaal zien. We zullen slechts telkens ‘een glimp van haar opvangen’, zoals John O’Donohue in zijn boek Anam Cara schrijft. We nemen haar waar vanuit onze ooghoeken. Ze is als een vage herinnering waar we hard ons best voor moeten doen om het beeld weer helder te krijgen.

Het zelf is altijd opzoek zichzelf te kennen. Het verlangt er steeds naar nieuwe delen van zichzelf te ervaren. Dit is een gezond en speels mechanisme, waar wezenlijke transformaties van ons mens-zijn uit komen. Een transformatie zoals de keuze durven maken voor een andere baan of het verhuizen naar een andere woonplek, of het groeien naar een totaal andere levenshouding waarin je meer rust en plezier ervaart in het leven. Transformaties die maken dat je leven meer in een lijn komt te liggen met wie je ten diepste bent.

Ons zelf, is onbewust, iedere dag, opzoek naar nieuwe manieren om verbinding te maken met de ziel en deze nieuwe delen geboren te laten worden in onze huidige levens. Gelukkig, kunnen we overal om ons heen gouden broodkruimels vinden die ons dichter tot een diepere waarheid over onszelf brengen. Ontmoetingen met andere mensen, spelen hier een belangrijke rol in.

De mysticus, filosoof en dichter John O’Donohue beschreef hoe we Anam Cara’s in onze levens hebben: diepe verbindingen met mensen waarin we door middel van liefde (vriendschap, relatie, een kortstondige, vurige ontmoeting), in de ogen van de ander mogen zien wat er in ons leven vanuit de ziel gecreëerd mag worden. Anam betekent ziel en Cara betekent vriend. Deze zogenaamde ‘zielenvrienden’ helpen ons dichter tot onszelf te groeien.

Verliefd worden of verlangen naar iemand is niet altijd een kleinigheidje dat wel weer overwaait, of dat we zouden moeten negeren, het kan een belangrijk moment in ons leven zijn waarin de ziel tot ons spreekt. We ontmoeten een nieuw, nog ongekend deel van ons zelf door middel van het samen-zijn met de ander. In de taal van liefde kunnen we horen waar onze ziel nu het meest naar verlangt.

Vragen die hierbij horen zijn:
Waarom ontmoet je juist nu, in deze tijd van je leven, deze ‘Anam Cara’? Wat is hier aan vooraf gegaan? Waar wil deze ontmoeting je mee helpen? Welke transformatie wil het tot stand brengen?

Of, als we kijken naar vorige levens:
Waarom vindt er juist nu, in deze tijd, een ‘In-Yun’ plaats? Een ontmoeting waar misschien wel vele levens eerder aan vooraf gegaan zijn en er in het moment twee mensen iets van belang proberen te herinneren? En gezamenlijk de waarheid van deze herinnering in het dagelijks leven proberen te implementeren?

filmstill van de film Past Lives (2023)

De mystiek helpt me woorden te vinden voor het onbenoembare, veel meer daarvan lees je op een dag in mijn boek over Ziek van verlangen-zijn (ik ben bezig met de laatste hoofdstukken!), maar ik ben van mening dat het wel belangrijk is om het te verbinden met de realiteit. Hoe magisch een samenkomst van twee zielen ook kan zijn, we mogen niet vergeten dat de realiteit óók is opgebouwd uit vele lagen magie. Wat voelde ooit als een wonder aan in je eigen leven? Of voelt nog steeds als bijzonder aan, alsof het inherent verbonden is met de kern van je eigen bestaan?

In mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat voor mij de meeste magie niet in de ontmoeting en het intieme samen-zijn plaatsvond, hoe vreemd dat misschien ook klinkt, maar uiteindelijk ervaren werd in de afwezigheid en het moeten missen van de ander. In de samensmelting van magie en mijn realiteit, vonden de echte wonderen plaats. In mijn Ziek van verlangen-online pakket vertel ik daar uitgebreid over. Ik raad het aan als dit onderwerp nu speelt in je leven en je opzoek bent naar een verhaal dat je veel meer rust in de chaos geeft. En daarmee ook een helderder denken en sturing. Een ziek van verlangen intensive helpt hier ook bij, dan gaan we samen 1-1 aan de slag. (Je krijgt het online pakket erbij cadeau.)

Dag lieve jij, wie weet in welk leven we elkaar al kenden, of hoe onze twee zielen met elkaar verweven zijn. 😉 Ik ben in ieder geval heel blij dat je er bent.

Filmbeschrijving: Nora (Greta Lee) en Hae Sung (Teo Yoo), twee diep verbonden jeugdvrienden, worden uit elkaar gerukt als Nora’s familie vanuit Zuid-Korea naar Canada emigreert. Twaalf jaar later studeert Nora in New York en hervinden de twee elkaar via het internet. (Waar ik trouwens echt een beetje om gelachen hebt. Het tijdperk van Skype en opkomend Facebook. O, wat een slechte internetverbinding hadden we toen! En oh, Skype… Het muziekje dat je hoort als iemand je belt…<3)

Kijk op cineville.nl om te zien waar je Past Lives bij jou in de buurt kunt zien en om alvast de trailer van de film te bekijken.