Wanneer ben jij voor het laatst enorm gekwetst door iemand die je nog niet zo goed kent?

En kwam dat omdat je, voor die stomme opmerking van de ander, al iets te veel over je innerlijk leven prijs gaf?
In deze tekst lees je waarom een goed, diep gesprek lijkt op het hebben van goede seks. Ik vertel je waarom het belangrijk is om je gesprekspartners net zo zorgvuldig uit te kiezen als je bedpartners.

Als eerst vertel ik iets over een erg besmettelijke soa in spiri-land (die je in eerste instantie misschien liever wilt ontkennen <- ik zou dat voor vorige week nog gedaan hebben):

De soa heeft het volgende symptoom:
In het land van zelfontwikkeling, geven de zelfontwikkelaars zich vaak te snel bloot aan mensen die ze niet kennen. We doen niet meer aan koetjes en kalfjes praat als we een vage kennis (uit die ene workshop) tegenkomen. We springen gelijk in het diepe, zonder bescherming en delen dat we last hebben van een burn-out, depressief zijn, door een moeilijke tijd gaan, iemand dood is, dat er relatieproblemen zijn of wat dan ook. 
De bijwerkingen kunnen zijn: in plaats van een hoogtepunt in het gesprek, ervaren we een dieptepunt in onszelf. Het gesprek begint leuk, maar dan wordt er, vroeg of laat, toch iemand gekwetst. Omdat de gesprekspartner, bij zoveel openheid, ook meent dat je van alles kunt zeggen over wat we zojuist hebben geuit. (Zeker erg gemotiveerde coaches hebben deze neiging.) En omdat dat wat we delen, zoveel meer aandacht en veiligheid verdient dan zomaar op straat, tussen de boodschappen door, met iemand die je amper kent. 
De ernstige gevolgen zijn: Je kunt een enorme deuk in je zelfvertrouwen en zelfliefde krijgen. Je kunt je misbruikt voelen. 

Ook ik heb deze soa opgelopen.
Vorige week nog deed ik het weer. Ik zat naast iemand die ik nog helemaal niet zo goed ken en ik sprak eerlijk over wat me bezighield, tot mijn gesprekspartner ineens te dichtbij kwam. Ze penetreerde me met een opmerking waar ik nog helemaal niet klaar voor was. Het deed zo gruwelijk pijn dat ik me voor de rest van de dag nog ellendig heb gevoeld. Ik voelde dat wat de ander over mij zei absoluut niet waar was, maar waarom deed het dan zoveel pijn? Was het misschien toch waar? Nee. Ze sprak geen waarheid over mij. Ze had assumpties over mij gedaan die niet klopten. Maar wat deed dan wel pijn?

Ik had pijn omdat ik mijn gesprekspartner al had uitgenodigd om in mijn innerlijk bedje te komen liggen door zelf heel open te zijn. Ik spreidde mijn benen al, deed mijn rokje omhoog, dus zij dook er gelijk in. Het was mijn eigen ‘schuld’.

De plek in mezelf die ik toonde, was te kwetsbaar om zo snel met iemand die ik niet zo goed ken te delen.

De oorzaak van deze soa die als een malle door spiri-land woedt, is het misinterpreteren van een belangrijke wijsheid. Het is de grote wijsheid die we allemaal als zelfontwikkelingbeoefenaars opdoen tijdens trainingen en in de boekjes die we lezen: door kwetsbaar te zijn, kan je ware zelf meer tot leven komen. En een leven leiden met je ware zelf is een groot feestje met meer flow in je leven, bezielde contacten en geluk!

Dit is helemaal waar, maar we mogen iets voorzichtiger met onszelf omgaan.

We hoeven niet poedelnaakt naar buiten te gaan en leven zonder filter (#nofilter), we mogen voorzichtig zijn met wat we zeggen en zorgvuldiger zijn met wie we praten. We mogen onze gesprekspartners zorgvuldig uitkiezen, net als dat we dat met onze bedpartners zouden doen. 

Een goed, diep gesprek houden is net als het hebben van fijne, ontspannen seks:
er mag eerst een emotionele en spirituele band tussen twee mensen opgebouwd worden voordat je de diepte ingaat.
Er mag tijd over heen gaan. Net als geen seks hebben op de eerste date verstandig is, is het ook verstandig om nog even te wachten tot je je zielenroerselen met de ander deelt. 
Er mag eerst nog een beetje koetjes en kalfjes praat zijn, algemene spirituele praat, voordat je de shit en je diepste verlangens en dromen in jezelf toont. Voordat een ander aan jouw diepste pijnen, dromen, angsten en onzekerheden mag komen. 

Ook al is de ander ook bezig met zelfontwikkeling en het beoefenen van kwetsbaarheid.
Ook al begint de ander er zelf over. Jij hoeft het niet te doen.

Innerlijk werk is een delicate zaak.
In mijn ervaring met het bereizen van mijn innerlijke lagen, heb ik gemerkt dat ik veel veiligheid en aandacht van een ander nodig heb om steeds dieper te gaan. Op straat is geen veiligheid. Op een feestje ook niet echt. (Denk aan de vorige brief die ik naar je stuurde over ‘de moeilijkste les van onze generatie’.) 
Voor het zingen de kerk uitgaan is ook maar een schijnveiligheid. Op tijd weglopen, terwijl je al diep ging, kent zijn risico’s. Met iemand die je amper kent, kunnen de risico’s alleen maar voor meer moeilijkheden zorgen.

Wil je echt ervaren hoe het is om kwetsbaarheid toe te laten en je ware zelf te ervaren?
Gééf jezelf dan eerst die veiligheid. Gun jezelf die ‘royal treatment’.

Een juist spiritueel condoompje voor een goed gesprek is:

• Organiseer een afgesproken tijdstip om diep te gaan (zoals een sessie of bij iemand thuis. Dus niet zo maar ergens in een steegje. Gewoon op bed is veel fijner.)
• Ben in een ruimte waar je niet gestoord kunt worden (dus niet dat het tafeltje naast je meeluistert. Ook al ‘maakt jou dit niets uit’, je innerlijk leven heeft ook een stem. En haar maakt het altijd iets uit. Ze is net als alle andere innerlijke levens: ze vindt wat echt pijn doet en wat echt wanhoop geeft, ontzettend moeilijk. Het kleine meisje/kleine jongetje in onszelf wil veiligheid.)
• Spreek met een goede vriend(in). Iemand die jou denk- en voelwijze begrijpt.
• Spreek met een betrouwbare coach. Iemand die ongeveer dezelfde manier van denken heeft als jij, maar net een stapje verder lijkt te zijn in sommige dingen.

Diepe gesprekken voeren met mensen is mooi, maar jezus… Wel echt een beetje over rated wat mij betreft. Sommige mensen willen het het liefst de hele dag door, met iedereen. (Ik ken dat verlangen, ik ben ook een nymfomaniac in diepe gesprekken voeren.) Maar hoe mooi dat ook lijkt, het gaat gewoon niet. Een goed gesprek mág speciaal blijven. Wij dénken vaak dat het wel kan, maar ons innerlijk heeft haar eigen agenda om dat wat kwetsbaar is, bloot te stellen.

Laten we zorgvuldig met ons innerlijk en met elkaar om blijven gaan. 

Dus, mijn tip: zorg voor het juiste spirituele condoompje als je de volgende keer emotioneel gepenetreerd wilt worden. En dan kan het best leuk worden!

En een tip voor de enthousiaste coaches (waar ik er ook één van ben!):vraag toestemming aan de ander om diep te gaan. Want anders werk jij op een negatieve wijze mee aan de spirituele #metoo beweging. En dat wil je echt niet. Het innerlijk is een delicate zaak. Ze heeft kaarsjes, kusjes en voorspel nodig. Net als een vrouwenlijf. Ook al spreidt ze haar benen net zo wijd, zij moet éérst toestemming geven. 

Liefs, met een knipoog,
Anne