Onder de lagen van vele woorden, repeterende gedachten en tegenstrijdige emoties ligt het sacrale niet-weten verborgen. Ik kijk mijn lief aan en eigenlijk, wil ik alleen maar stil zijn. Ik weet niet meer wat ik moet zeggen. Ik wil hem alleen maar aankijken en zo vertellen wat ik voel.
Maar als ik dat doe, raak ik mezelf kwijt. Dan raak ik de draad kwijt van wat ik wilde zeggen en waarom ik hier nu bij hem zit. Dan weet ik niet wat er nog gaat gebeuren. Dat weten maakt me zo angstig; opdat ik de kans loop mijzelf compleet te verliezen.
Mijn mond neemt het over en maakt flauwe, harde grappen en een opmerking die hem en mij beiden pijn doet. Ik zie verwarring in zijn ogen. En voordat ik het weet, richt ik al mijn aandacht op hem. Om zijn binnenwereld te begrijpen? Om hem te controleren zodat hij mij geen kwaad kan doen terwijl ik op het punt sta mezelf aan hem te verliezen? Ik word een trut van een psycholoog die alles lijkt te weten. En eerlijk is eerlijk: stiekem ben ik best trots op de ideeën die ineens in me opkomen. Voor een paar seconden ben ik er heilig van overtuigd dat ik hem aan het helpen ben.
“Je bent weer zo hard naar me,” zegt hij met neergeslagen ogen. Shit, ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Even probeer ik mezelf te verdedigen, maar uiteindelijk geef ik over en moet ik toch naar de plek gaan waar ik al ruim een kwartier voor aan het weglopen was: de stilte.
We kijken elkaar aan. Ik pak zijn hand vast. De stilte zegt iets dat ik niet met mijn hoofd kan verstaan, maar het neemt ons beiden over en brengt ons rechtstreeks naar het hart. Een bloesem van liefde regent over ons innerlijk leven heen. De hardheid lost langzaam op. Het blijft eng om zo stil te zijn, niets te zeggen, niets te weten, niets te begrijpen
maar tegelijkertijd voel ik dat er iets heel belangrijks aan het gebeuren is.
Kwetsbaarheid heeft vele lagen. Het gaat niet alleen om ‘eerlijk zijn over je leven’, het gaat om eerlijk zijn naar wat er, in het moment, vanuit je lijf en bewustzijn wil ontstaan. Wat wil gesproken worden? Wat dúrf je bijna niet te zeggen?
En zelfs niet eens te denken?
En: durf je te zwijgen als dat is wat van je gevraagd wordt?
Ultieme kwetsbaarheid is zo eerlijk zijn, dat je de kans loopt om het idee van wie je bent compleet te verliezen.
Maar Kwetsbaarheid wil maar één ding:
versmelten met de ander
en de leugens die beiden partijen kwaad doen, opheffen.
In het toegeven aan de stilte wil onze lichaamsziel aanraking en enkel in de ogen van de ander kijken. Ons bewustzijn wil geen woorden meer vuil maken aan het moment, het wil samen met de ander dieper zakken in een nieuwe vorm van zijn die voor jullie is voortbestemd.
Maar dat is spannend. Retespannend. Want wat nu als je dit voelt bij een collega op het werk? Of bij iemand waar je je toe aangetrokken voelt, maar jij en/of de ander heeft al een partner?
Of bij een cliënt die met zijn of haar hulpvraag bij jou komt en je, zodra je je overgeeft aan joúw kwetsbaarheid als begeleider, de draad hoe dan ook voor een groot moment zal kwijtraken?
Of bij iemand die je pas kent en waar je graag een vriendschap mee wil opbouwen?
Durf je dan ook de Kwetsbare God te laten spreken?
Ik vind dat doodeng.
Mijn analytische vermogen is sterk op psychologisch gebied, maar er willen vele verhalen in ons gehoord worden die géén woorden hebben. Die in het woordeloze gebied van onszelf leven en alleen in aanraking en een blik met de ander gedeeld kunnen worden. En een veel groter effect hebben dan het hele woordenboek bij elkaar.
Als ik zo terugkijk naar de afgelopen tijd, zie ik dat zodra de stilte wil spreken, ik heel hard word naar de ander. Vooral in de liefde. Vooral bij mannen naar wie mijn hart uitgaat. Het is een confronterende les, want ik doe hier soms de ander zo pijn mee. Nu er eenmaal bewustzijn op gekomen is, kijk ik uit naar het springen in dat onbeduidende, stille gebied in mij om samen met de ander te versmelten. En het Leven dat door me heen stroomt haar zegje te laten doen, in plaats van mijn hoofd die alles wil regeren en controleren.
Want aan het eind van de dag wil ik maar één ding, en dat is:
ontdekken wat écht Leven is. Dieper in de waarheid die ik werkelijk ben zakken. En om de akelige eenzaamheid in mezelf op te heffen, door me durven over te geven aan de mensen bij wie ik mij thuis voel.
Liefs,
Anne
De liefde opnieuw toelaten: de afwezigheid van liefde is zelfafwijzing
In hoeverre we liefde voelen voor de ander, ligt aan onze houding. We hebben meer in de hand dan we denken. Daar heb ik het in deze masterclass over. In mijn 15-jarige liefdesrelatie maakten mijn geliefde en ik van alles mee. Ik werd verliefd op anderen. Ik ging...
De liefde opnieuw toelaten: diens gebreken zijn jouw geschenk
De gebreken van jouw partner zijn diens grootste liefdegeschenk In hoeverre we liefde voelen voor de ander, ligt aan onze houding. We hebben meer in de hand dan we denken. Daar heb ik het in deze masterclass over. Onze partner kan ons niet helemaal tegemoet zien in...
De liefde opnieuw toelaten: zie jouw partner in diens grootsheid
Zie jouw partner in diens grootsheid In hoeverre we liefde voelen voor de ander, ligt aan onze houding. We hebben meer in de hand dan we denken. Daar heb ik het in deze masterclass over. Een belangrijk punt is om geen karikatuur van je partner te maken. En toch doen...
Hoe je je voor veel langer LEVENDIG kunt voelen
Is het zo dat eigenlijk het enige dat je wilt, je levendig voelen is? In het verliefd-zijn en in het begeerd worden door een ander, ervaar je dit. Maar wil je het echt ervaren? Dan zal je persoon waar je naar bent gaan verlangen mogen loslaten. Loslaten geeft een...
De diepere betekenis van jouw verlangen: waarom we verliefd worden op anderen
(Schilderij door de Nederlandse kunstenaar Daniel Douglas - 'de verlijding van apple') Verliefd worden op iemand anders gebeurt om een hele goede reden. In deze tekst, mét video, leg ik je uit wat aantrekkingskracht betekent. Verliefd worden betekent niet altijd dat...
We ontmoeten de ander om een reden
Soms ontmoeten we iemand die zo'n diepe indruk op ons achterlaat, dat we in één klap uit ons alledaagse doen geslagen worden. Ruim tien jaar geleden zat ik op een vies dixietoilet op een festival in Zuid-België. Ik kon toen nog niet vermoeden dat mijn leven op het...
Verliefd op een ander: scheiden of blijven? (long read – met video!)
Als je verliefd op een ander bent, kan de twijfel om te scheiden of blijven je gek maken. Met de juiste kennis kom jij tot een antwoord!Zo vaak heb ik het 'zeker geweten'. Ik was smoorverliefd op een ander en ik 'wist' dat dit maar één ding kon betekenen: ik zou en...
Het sterfbed: in het leven bestaan wel degelijk nu-of-nooit-momenten
Op 9 maart 2016 kwamen de eerste narcissen uit de grond, net als nu. De aarde maakte zich klaar voor een nieuw begin. Om 11:27 die dag, blies mijn broer Robin zijn laatste adem uit. Ik kwam op dat moment zijn kamer binnen. Mijn moeder en een verpleegster van het...
Wat kan ik toch een trutje zijn
Gisteravond maakte ik ruzie met mijn liefje. Of hij met mij. Ik weet niet meer wie begon. Maar ik weet wel hoe het eindigde: hij lag op de bank voor zich uit te staren en kon geen woord meer zeggen. En ik, ik blééf maar praten. Praten, praten, praten, praten... Alleen...
Wanneer zelfhaat zijn intrede doet
Er zijn momenten in het leven waarin we een enorme stap mogen maken om onze eigen waarheid te volgen. Een stap die offers met zich meebrengt. Het offer van het grootste soort. Ik heb het niet over geld, of over spullen, of een valse zekerheid zoals het veranderen van...
