We wilden beiden iets anders deze zomer. Hij wilde fietsen naar Zuid Spanje, ik wilde reizen door Amerika. Natuurlijk wilde ik het allerliefst onze zomer samen vieren. Ik ben zo gek op mijn hubby en we hebben samen zoveel plezier (nu al 9 jaar een relatie!), maar onze harten zeiden iets anders. Vreemd. Dat datzelfde hart dat zo geniet van hem, stiekem alleen op reis wil.
Maandenlang durfde ik me niet aan deze realiteit over te geven. Ik dacht: als we dit niet samen willen en we maken zoveel zonder elkaar mee, dan groeien we uit elkaar. Voor mij is mijn Amerika reis zo belangrijk (en dat weet hij! Al jaren!) Dus maakte ik ruzie. En bedacht ik een uitstekend verhaal om mijn angst te rechtvaardigen. Het had iets te maken met dat hij wegging bij zijn werk en dat ik, na jaren vol stress die hij naar huis meenam, hem wilde meemaken zónder zijn werk. Maar dat hij dan weg zou zijn. En als we dan weer thuis zouden zijn, kregen we het probleem van een paar weken waarin we weer ‘aan elkaar moeten wennen’. Nou, lekker dan. En, ik ben er klaar voor om dingen SAMEN te doen. Samenwonen, samen een toekomst opbouwen, samen de weg vrijmaken voor bambino’s.
Mijn vriend kreeg de schuld. Hij wist dat dit het jaar van Amerika zou worden. We hadden het al jaren samen erover gehad.
Zoals je al in een ander verhaal las, is ons ego reteslim. Nobelprijswinnaar slim. Ze praat zo overtuigend dat niet alleen de ander het gelooft, maar jijzelf ook. En dat is best gevaarlijk.
Dus maakten we veel ruzie. Heel veel ruzie. En iedereen (vrienden, familie) begreep mij zo goed. Oh, wat praatte iedereen heerlijk met mij mee. Behalve mijn mama. Die wist er natuurlijk door heen te prikken.
Zij weet dondersgoed dat wanneer er een verhaal uit onvrede en verzet gesproken wordt, er meer aan de hand is.
De enige weg om verder te komen, is om de realiteit te erkennen zoals hij is.
De realiteit: Goed, we willen beiden iets anders. We weten niet wat er gaat komen in de toekomst. Ik weet alleen dat ik heel bang ben. En ik weet, dat als ik heel eerlijk ben naar mezelf, ik vanaf het begin al voelde: deze reis moet ik alleen maken. Meer weet ik niet.
De realiteit erkennen bevat altijd een grote overgave aan het niet weten.
Ik wist niet wat er zou komen. Ik wist alleen dat we een hele spannende stap zouden gaan maken.
Nu vinden we het al maanden prima zo. De angst is in mij en in ons gekalmeerd. Maar nog steeds jammer ik af en toe dat ik 2,5 maand (zolang blijft hij weg, ik wat korter) toch wel erg lang vind. “2,5 maand, dat is een heel seizoen! Ik moet je missen tijdens het beste seizoen in de zomer als we beiden vrij zijn van allerlei zorgen! Waar zijn we mee bezig!”
De kunst is om deze stem in mij waar te nemen en me te verwonderen over de kracht die ze op me heeft. Wow, wat is er een sterk deel in mij aanwezig dat het zo eng vindt om alleen haar leven te leiden. Wow, wat is er een sterk deel in mij aanwezig dat zoveel geniet van het samenzijn met haar vriend, dat ze zich niet kan voorstellen dat het zonder hem ook nog leuk kan zijn.
Wow, de angst voor het alleen zijn. Ik voel het verdriet. Mijn verdriet.
En tegelijkertijd is het ook een kunst om het plezier te erkennen en heerlijk toe te laten. Het is echt niet alleen kommer en kwel! Dat als ik aan mijn reis naar Amerika denk, mijn hart sneller begint te kloppen, ik verliefde kriebels in mijn buik en tranen van ontroering in mijn ogen krijg als ik denk aan de bomen die ik daar zal zien.
Dat ik geniet van de berichtjes die ik ontvang van de mensen die ik daar op ga zoeken. Mensen die er enorm naar uitkijken dat ik speciaal voor hen naar de andere kant van de wereld kom vliegen. Ze hebben al van alles voor mij gepland. Wat een schatjes!
De stem van het hart is een bijzonder fenomeen.
Ze voelt aan als een duidelijk weten:
dit moet ik doen. Wat er ook gebeurt, dit moet ik doen. Voordat ik sterf, wil ik dit gedaan hebben.
Hierin merk ik ook op dat als het er niet is, het er ook gewoon soms even niet is. Het komt wanneer het komt.
Lichamelijk merk ik
dat ik er verliefde gevoelens van krijg. Er is een enorme aantrekkingskracht tussen mij en de dingen die mijn hart wil.
Ik ben benieuwd, heb jij ook zo’n roep van binnen?
Het was al een hele reis om deze beslissing te maken (ook financieel gezien! Wat een smak geld!) maar mijn vriend en ik zijn nu tot hier gekomen. Deze maand vertrekken we. En ontdekken we weer hoe het is zonder elkaar en ontdekken we, na 2,5 maand, hoe het zal zijn om elkaar weer te zien.
Maar, stapje voor stapje… De realiteit ontvouwt zich. We hebben alleen controle over het nu. De toekomst zal zijn wat we er nu van maken. Hoe we in het nu, de tegenwoordige tijd, met ons innerlijk durven (mee) te bewegen. Of niet.
VRAAG
Ik heb een vraag aan jou (en ik maakte er een video voor, kijk daar echt even naar! Scroll naar boven.) Mijn reis naar Amerika gaat flink wat duiten kosten. Daarom ben ik opzoek naar sponsors!
Mijn wens is om mijn laatste Praktiseer je eigen wijsheid spellen te verkopen. Er zijn nu nog maar 6 te koop! (Nadat 6 anderen gisteren een spel voor zichzelf kochten:
“Hallo Anne, ik zag zojuist jouw filmpje en voelt als een leuk (en goed getimed ;)) cadeautje voor mezelf. Ik wens je een hele mooie reis! PS erg benieuwd naar je relatiespel, vind je blogs hierover super <3”
Om het leven en jouw aankoop te vieren, stop ik er ook een klein cadeautje bij. (Stiekem zelfs 2, maar daar kom je achter als je iets in de webwinkel hebt aangeschaft.) Denk je er al langer aan om het praktiseer je eigen wijsheid spel te kopen? Kijk dan het filmpje bovenaan deze blog, daarin vertel ik er iets meer over.
ER IS MEER!
De komende week zal ik ook een tegekke ‘ontdek je gave’ oefening online zetten die je voor een kleine prijs kunt kopen. Speciaal voor het voeden van je zomerziel. Om jezelf op het pad van je gave te zetten: een meer bezield leven leiden. Ook zo steun je mijn grote droom!
Daarbij zijn er nog meer mooie geschenken voor jezelf in de webwinkel te vinden.
Heb je al gelezen dat ik ook geschreven én ingesproken readingen geef?
Of heb je de verlaagde prijs van de 1 op 1 coachingsessies al gezien?
Ga naar de webwinkel om de producten te bekijken, allemaal à la Anne/Zieltje: dus eerlijk, met humor en vol praktische spiritualiteit. Ik doe niet aan inspirerende orakelkaarten, ik maak (en geef alleen sessies) producten die je echt verder helpen.
02 – Podcast DEEPER, PLEASE: He’s just not that into you, mythe of feit?
In de podcast 'Deeper, please' spreek ik alleen of samen met anderen over leren leven vanuit de diepere lagen van ons bewustzijn. Deze tweede aflevering gaat over de gedachte: 'he's just not that into you'. Is een man echt niet in je geïnteresseerd als hij niet...
Vanuit je ware zelf leren leven
Mijn hoofd zit vol met gedachten die elkaar blijven opvolgen.De ene gedachte is nog niet voorbij of de ander verschijnt en reageert erop. Ik loop ver weg, langs de sloot en tussen de boerenvelden. Dit is mijn kerk. Dit is de plek waar ik mezelf en God ontmoet, iedere...
Pringles eten in mijn onderbroekkie
Afgelopen weekend zijn mijn vriend en ik teruggekomen van een vakantie in Finland, Estland en Letland. De bedoeling was om de RMK-route te wandelen: een wandelroute die van noord-Estland naar zuid-Estland leidt door de wilde natuur. Een thuis voor raven, wolven en...
01 – Podcast DEEPER, PLEASE: 3 stappen om in beweging te komen als een crisis toeslaat
De allereerste aflevering van de podcast 'Deeper, please' is een feit! Eindelijk. Want achter de schermen ben ik al vanaf begin dit jaar bezig met het maken van deze podcast. Het uitnodigen van interessante gastsprekers, het bepalen van onderwerpen, de vorm... Niets...
“Nu even niet” Over loslaten in relaties
Om mij heen zijn er meerdere relaties die (tijdelijk) verbroken worden. In alle gevallen voelden de beide partners in de relatie dat er iets aan zat te komen en dat het even helemaal niet meer goed zat. Maar omdat het voor een lange tijd te eng was om los te laten,...
Omgaan met een realiteit die te pijnlijk is om onder ogen te zien
Op de een of andere manier hebben we eerst altijd de neiging om van een pijnlijke, lastige realiteit die aan ons verschijnt weg te kijken. Het is spannend om werkelijk te zien waar we nu staan en daar volledig aan toe te geven. Want, als we eraan toegeven, dan wordt...