Mijn hoofd zit vol met gedachten die elkaar blijven opvolgen.
De ene gedachte is nog niet voorbij of de ander verschijnt en reageert erop. 


Ik loop ver weg, langs de sloot en tussen de boerenvelden. Dit is mijn kerk. Dit is de plek waar ik mezelf en God ontmoet, iedere dag weer.
Geen mens loopt hier behalve ik en dat maakt het mogelijk om als een krankzinnige hardop te praten, te zingen, te schelden.
Niemand die me erop aanspreekt. Niemand die me er belachelijk om zal maken.

Iedere gedachte die ik heb wordt door het hardop praten meegevoerd door de wind en verdwijnt in hetzelfde niets waar ze vandaan komt.

Ik kijk naar een stel eenden dat boven me vliegt. Ik voel de wijdsheid van het land. Ook als ik gevangen ben in mijn hoofd, is dit land er, zijn de vogels er, het zwanenechtpaar met hun puberjong, de grassprieten. Zij trekken niets aan van mijn gedoe. Zij drijven gewoon door in het slootwater dat trouwens vandaag vrij laag staat.

Waar de natuur me aan herinnert is dat er nog een hele wereld buiten mijn angstgedachten bestaat. En waar ook ik, met mijn wandelende lichaam, thuis hoor.

 

Byron Katie zegt: “Zo goed als alles wat je denkt en wat pijn in jezelf veroorzaakt, is niet waar.”

 

Laat die zin even in je doorwerken. 

Wat ze dus eigenlijk zegt is:
er is nog een grotere waarheid dan wat je nu, in alle pijn, meent dat waar is.
Hoe ‘echt’ je gedachten ook klinken. Hoe ‘overtuigend’ ze ook zijn. Er is meer.

Of, zoals ik op het boerenland ervaar: er is nog een hele wereld buiten mij die vol in leven en in beweging is. En daarbij ook nog eens vol schoonheid is.

Deze ontdekking heeft mijn leven gered. Soms voelt het alsof het echte leven nu pas begonnen is.

 

Eckhart Tolle heeft het er natuurlijk al jaren over: “Je bent niet je gedachten”, maar deze waarheid zakt dieper en dieper in mijn bewustzijn.

Wie ik dan wél ben, blijft over. 

En die ik is zo heerlijk. Ze is ontspannen, vrij, zorgeloos. En ook al was ik nog een kwartier voordat ik ging wandelen helemaal in rep en roer omdat ik negatieve gedachten over mijn werk had,

 

in de velden word ik hoopvol:
volledig vertrouwend op het goede en met genoeg energie en inspiratie om het spannende werk dat ik doe door te zetten.

“(…) Hope, in this deep and powerful sense, is not the same as joy that things are going well, or willingness to invest in enterprises that are obviously heading for success, but rather an ability to work for something because it is good, not just because it stands a chance to succeed. The more propitious the situation in which we demonstrate hope, the deeper the hope is. Hope is definitely not the same thing as optimism. It is not the conviction that something will turn out well, but the certainty that something makes sense, regardless of how it turns out.” 
– Vaclav Havel, uit een interview met de geniale Jonathan Rowson – Onbeing podcast

 

Mijn werk met mezelf en met anderen begint daarbij nu steeds meer vorm te krijgen: ik rust niet meer voordat ik de diepere, grotere waarheid bij mezelf of een ander gevoeld heb.

Ik begin zowat op een devoot te lijken, ‘auwehoer’. (Zo zeiden we dat in Zuid-Limburg waar ik vandaan kom.)

 

Ik voel aan alles dat we dieper mogen gaan:
dat is wat we mogen doen op aarde in deze tijd.

Om zo op nieuwe, rake, veel betere(!) antwoorden te komen voor de problematiek waar we in zitten. Voor de klimaatcrisis, de maatschappij die van lotje getikt is en voor ons eigen geestelijk welzijn. Ik voel het aan álles en ik kan er urenlang over lullen. (En dat ga ik vast nog wel een keertje doen. ;))

Maar nu wil ik het hebben over de praktische kant ervan. Het ‘hoe dan?’

 

Bij anderen kan ik de diepere waarheid veel makkelijker voelen en er woorden aan geven. Ik weet nu na al die jaren de juiste vragen te stellen waardoor ze de diepere waarheid van het moment zelf uitspreken. Ik leer anderen het verschil te voélen tussen de angst-werkelijkheid en de werkelijkheid van de diepere waarheid. Ik leer hen dat ze op die diepere waarheid mogen vertrouwen en op alle heldere, zuivere gedachten van inspiratie die daaruit komen. 

De inspiratie is mooi en het lijkt allemaal zo te kloppen, maar de beoefening ervan lijkt bij hen én bij mij, meer op een zwarte band karate training in de bergen van Japan. Een soort van ‘wax on, wax off’ (film: karatekid) training om een nieuwe, gezonde gewoonte bij jezelf aan te leren.  

 

Zo train ik mezelf:

Ik oefen niet meer mee te gaan met mijn angstgedachten. En om die gedachten mijn hele dag te laten bepalen. 

Als ik ze tegenkom en ze willen wel mijn handelen bepalen; als ze alles wat ik zeg en doe willen beïnvloeden, dan stop ik. Dan laat ik alles vallen waar ik mee bezig ben.

En dan ga ik rusten, schoonmaken of wandelen.

Yup, karate kid is in tha house. Representa!


 

Maar het is niet eenvoudig. Mijn hele wezen dwingt me precies te doen wat mijn gedachten zeggen. En begrijp me niet verkeerd: ik hoor geen stemmen in mijn hoofd, ofzo. Ik heb het over de normale gedachten die we allemaal hebben.

Gewone huis, tuin en keukengedachten:
‘Nog even dit’, ‘snel, snel, snel! Ik heb niet genoeg tijd!’, ‘voor het geval dat’, ‘ik ben niet genoeg en daarom moet ik hard werken’, ‘ik heb gelijk en hij niet’, ‘hij houdt niet van me’, ‘ik ben een slechte vriend voor mijn vrienden’, ‘ik ben lelijk’, ‘ik moet lekker en gezond koken, anders ben ik een slechte vriendin’, ‘ik moet op tijd komen, anders stel ik anderen teleur’ etc…

Zodra ik bewust word van wat ik aan het denken en aan het doen ben, krijg ik de keuze om mijn lichaam van het plaatselijk delict weg te nemen of niet. Meestal duurt dat dan nog een half uur of een uur voordat ik het ook écht kan. (De houdgreep van angst is stevig.)

 

Maar als ik mijn lichaam wel kan verplaatsen,
als ik deze weg kan halen uit mijn eigen gemaakte angst-realiteit,
dan komt mijn diepere waarheid naar boven.

 

In mijn brein ben ik nu al een tijd met deze oefening bezig. Ik leg een gezonde, rechtstreekse verbinding aan tussen mijn alledaags persoontje (de persoon die poept, plast, slaapt, eet, werkt) en mijn ware zelf. Waar eerst een oerwoud tussen zat, komt nu langzaam een pad waar je met een 4×4 auto door de modder en plassen kunt rijden om bij het ware zelf te komen. En op een dag, op een dag zal het een snelweg zijn…
 

Wat ik aan het leren ben, is dat dichter bij jezelf komen theoretisch gezien niet zo heel ingewikkeld is.
Maar dat het in de praktijk om een dagelijkse discipline vraagt.

Iedere keer als je geraakt word op een dag (en dat is vaak!!!),
krijg je de kans dieper te gaan. 

Als je weggaat/wegloopt van dat wat je angst-gedachten je dwingen te doen,
ontstaat er een nieuwe, onverwachte ruimte.
In die ruimte kan het diepe voelen komen: de échte pijn komt naar boven.
En als je op dat moment goed voor jezelf leert zorgen, zoals je lichaam naar de natuur brengen en een flink stuk wandelen, dan komt de diepere waarheid naar boven.

Des te vaker je dit doet,
iedere dag weer(!)
hoe meer het ware zelf een onderdeel van je leven zal worden. 

Ik ondervind het aan den lijve. Vandaag hadden mijn vriend en ik een afschuwelijk gesprek. Zo eentje dat het einde van de relatie zou kunnen betekenen. Ik kondigde aan dat ik even weg moest gaan en ik trok mijn wandelschoenen aan. De weg naar mijn ‘kerkje’ voelde ik me ongelooflijk slecht. Alles in mij scheurde open. Ik zag geen toekomst meer… HIJ was degene die moest veranderen, niet ik.

Maar eenmaal in mijn ‘kerkje’ kwam al vrij snel het inzicht: mijn eigen blinde vlek liet zich zien. En ineens wist ik wat mij te doen stond. Ik rende naar huis, nam mijn vriend mee naar de kerk en daar heb ik hem deelgenoot gemaakt van het inzicht. 

Op deze manier leven is niet makkelijk. Het druist volledig in tegen wat mensen al duizenden jaren doen en wat je op tv en in films voorgeschoteld krijgt. Old habits die hard!

 

Aan het begin van 2019 opende ik alleen mijn deuren voor mensen die ziek van verlangen zijn, maar sinds heden staat de deur open voor iedereen die verder wil gaan dan een werkelijkheid stress, drama, chaotische gedachten, frustratie, pijnlijke verlangens en zelfhaat.

Ik ben gestopt met het geven van losse sessies en wil alleen nog maar een half jaar met je werken.

Na een reeks intensievere trajecten heb ik ontdekt dat een half jaar minimaal nodig is om tot een kern te komen, gezonde, nieuwe gewoonten aan te leren en om te ontdekken wat jouw diepere waarheid voor jou wil betekenen. 

De eerste 3 maanden gaan om bewust te worden van je innerlijke verdedigingsmechanisme om dieper te voelen. Ik leer je hoe de diepere waarheid aanvoelt, hoe je er komt en hoe je haar dus kunt herkennen. En vanuit haar mag handelen. 

En na 3 maanden is er zo’n band opgebouwd dat je durft dieper te voelen en we samen bij bijzondere antwoorden zullen komen. 

Daarnaast werk ik alleen nog maar met mensen die ook echt mij als karate-kid leraar willen aannemen en zelf ook alles willen geven om het ware zelf te ervaren om van daaruit te leren leven. Het werkt alleen als je je huiswerk ook echt doet. (En voor iedereen is dat huiswerk anders, trouwens.) (En don’t worry, ik ben 100% voor mens-zijn, maar ook 100% voor de zoektocht naar de diepere waarheid en ik wil jou leren hoe.)

Ook geef ik mezelf ook permissie om me helemaal met jou te verbinden. Als ik iets voel en doorkrijg over jouw leven en we zijn niet in een sessie, dan mail ik dit of dan krijg je een spraakberichtje van me. Ik ben er klaar mee mezelf in te houden. Als ik me met jou verbind, dan krijg je ook veel van me. Dat is heerlijk nieuws voor jou!

 

Wil je meer weten? Kijk dan bij het kopje coaching. Daar kan je een gratis, vrijblijvend gesprek aanvragen waarin ik je in een telefoongesprek al kennis laat maken met jouw diepere waarheid van dit moment. 
 

Voel je welkom!

Liefs,
Anne 

Verliefd op een collega

Verliefd op een collega

Van alle mensen die vanaf 2016 in mijn praktijk komen, komt ongeveer 60% met een belangrijke vraag over het verlangen naar een dierbare collega. In mijn nieuwste podcastaflevering vertel ik over wat ik leerde over het diepere verhaal achter het verlangen naar iemand...

Omgaan met paniek

Omgaan met paniek

Ze praat snel. Ik hoor de paniek in haar stem via de speaker van mijn telefoon die op luidspreker staat. Met mijn ogen gesloten leun ik achterover in mijn stoel terwijl ik naar haar spraakwaterval luister. Ik ben opgehouden dingen te noteren in mijn notitieboekje....

De grootsheid in jou

De grootsheid in jou

Hoezeer we ook met onszelf in de knoop kunnen zitten Hoe lelijk we naar onszelf kunnen praten  Hoezeer we de hoop op een goede toekomst ook opgegeven kunnen hebben en totaal geen perspectief meer zien Hoe donker het innerlijk nu kan zijn op momenten Hoe fel het...

Eenzaamheid vermomt zich in vele jasjes

Eenzaamheid vermomt zich in vele jasjes

artwork van Brian Kershisnik Met hangende schouders staar ik naar het door mij eerder volgekladde papiertje met alle dingen die ik van mezelf nog moet doen. Ik heb nog twee weken, denk ik bij mezelf, voordat de coachingspraktijk weer opengaat. Voor die tijd moet het...

Als mensen niet doen wat je wilt dat ze doen

Als mensen niet doen wat je wilt dat ze doen

Met een zwaar gemoed slenter ik door de stad. Ik had het voornemen om in de bibliotheek door tijdschriften te bladeren waarin ik zou kunnen staan met het werk dat ik doe. Ik weet niet of je ooit die advertentie gezien hebt voor de cursus: ‘How to be a magazine...

Gaan voor wat ik wil

Gaan voor wat ik wil

Iedere dag kijk ik ongeduldig uit mijn raam of mijn tulpen al groeien. En nee, dat is geen codetaal voor iets schunnigs. Ik plantte daadwerkelijk een paar bollen vorige herfst, langs het pad waar mijn coachees naar de voordeur wandelen. Ik stelde een koninklijk entree...

Jezelf dragen

Jezelf dragen

Waarom het zo eng is weet ik niet. Maar ik doe er soms uren, en laten we eerlijk zijn: ik doe er soms dagen over voordat ik ga zitten, mijn lichtblauwe moleskine dagboek met vlekken erbij pak en ga schrijven.   Ik begin altijd hetzelfde: ik schrijf de datum op, zet...

Het riskeren van vreugde

Het riskeren van vreugde

We hebben allemaal een wond van binnen die eens in de zoveel tijd flink begint te etteren. (Excuses voor het beeld.) Twijfel je of jij dit hebt? Dan wil ik aan je vragen: wanneer was de laatste keer dat jij iets te fel reageerde op een geliefde of een collega? (Ik...

Zij die het krachtigst zijn

Zij die het krachtigst zijn

Zij die het krachtigst zijn hebben het minst energie.Zij die het krachtigst zijn verontschuldigen zich het meest.Zij die het krachtigst zijn houden (te) vaak hun mond gesloten, zo vaak dat ze voor anderen zelfs dom of simpel kunnen overkomen.Zij die...

Eenzaamheid

Eenzaamheid

Met mijn wandelschoenen loop ik over het modderige paadje langs de sloot in de schemeravond. Snel zal het helemaal donker zijn, en zal ik als ik iets wegglijd met mijn voet twijfelen of het gewoon modder, een nietsvermoedende, kruipende naaktslak of… hondenpoep is....

Leven met het oncontroleerbare (video)

Leven met het oncontroleerbare (video)

Niet alles valt te controleren. Niet alles valt te veranderen als je je wil er maar toe zet. En niet alles valt op te lossen met #manifest / de wet van de aantrekkingskracht. Ik geloof in hetgeen dat we niet kunnen controleren en wat ons op momenten in het leven...

Spreken vanuit je hart (video)

Spreken vanuit je hart (video)

Spreken vanuit je hart, hoe doe je dat? In deze korte video vertel ik er meer over. Is het iets magisch, iets ongrijpbaars of... valt het door iedereen te leren?En wat is het verschil tussen spreken vanuit het hart en spreken vanuit de mind? Ten slotte neem ik je mee...

Hoe ga je om met twijfel?

Hoe ga je om met twijfel?

Aarzelend zat ze voor me. Ze twijfelde of ze een bepaalde opdracht moest aannemen waar ze flink wat geld mee zou verdienen, maar… Ze vond vanaf het begin dat de organisatie een lelijke wijze van contact onderhouden had. “Ik zit niet in een situatie dat ik de opdracht...

Zwijgen: niet kunnen spreken

Zwijgen: niet kunnen spreken

Een oudere vrouw stapt voor mij de bus in. Haar mondkapje zit onder haar neus en de buschauffeur wijst haar erop deze over haar neus te trekken, met een enigszins strenge toon in zijn stem. Ze opent haar tas om haar ov-chipkaart eruit te halen en haar mondkapje...

Bekentenis

Bekentenis

Op de camping sta ik bij de afwas en ik raak aan de praat met een wat oudere Nederlandse man. Hij vraagt wat voor werk ik doe. Een vraag die voor sommigen eenvoudig te beantwoorden is, maar ik vind het altijd een spannende vraag die ik met zorg beantwoord. Eerst...

Schaamte

Schaamte

Deze persoonlijke, openhartige blog gaat over schaamte en het over het gevoel dat je 'stilstaat' in je leven.  Ik wil graag mijn hoed als mystica afzetten en gewoon Anne zijn. De Anne die in het zuiden van Limburg is opgegroeid tussen drie lieve oudere broers en twee...

Angst in coronatijden

Angst in coronatijden

De hele nacht lag ik te woelen in bed. Mijn Mind was ervan overtuigd dat er ieder moment een inbreker binnen kon komen die mijn spullen zou meenemen, me zou verkrachten en, als ik echt een beetje pech had, me de keel door zou snijden. Slaperig vertelde ik liefkozend...

Rellen en onze schaduw

Rellen en onze schaduw

(artwork Matt Mahurin) De rellen die in de afgelopen dagen plaatsvinden, alsmede op andere plaatsen over de wereld, maken veel los. Graag bied ik een psychotherapeutisch perspectief op wat er gaande is, dat ons mogelijk naar andere Antwoorden zal leiden. Ik deel een...

Troost

Troost

Een dierbare vriendin van mij heeft me veel geleerd over de werking van ons zenuwstelsel. Ze leerde me onder andere dat veel in het leven draait om de zoektocht naar veiligheid. Iedere dag weer, vraagt het lichaam zich af: ben ik veilig? Ben ik veilig in deze ruimte?...

Geheimen

Geheimen

Geen idee waarom het zo lang heeft geduurd voordat ik eerlijk naar mijn vriend durfde te zijn. Het gebeurde in 2014, dus... ruim 6 jaar lang rolde iedere keer als hij ernaar vroeg een schoongepoetste leugen over mijn lippen. In plaats van de pijnlijke waarheid. Ik...

Spreken vanuit je hart

Spreken vanuit je hart

Najaar 2015 We zijn thuis bij onze ouders en we hebben net gegeten. Mijn broer Frank en ik ruimen de tafel af. Mijn broer Robin blijft zitten. Ik erger me aan hem. Hij zat vrij monter aan tafel, dus naar mijn idee kan hij prima meehelpen met de tafel af te ruimen....

short mantra poem (english): the deep feminine

short mantra poem (english): the deep feminine

I can take all the time I need. I am allowed to break promises. I don’t need to understand everything.  I trust my body’s wisdom. My body guides me and always tells the truth.  I am here to sensually enjoy life. Through feeling, smelling, tasting, hearing all that is...

Short read: de stroming van binnen

Short read: de stroming van binnen

Beeld: Harald Sohlberg - The Mermaid - 1896  In het Engels, zeg je, als je naar een rivier kijkt: a body of water. Ik heb dit altijd zo mooi gevonden. Ook wij hebben met ons lichaam dat voor ongeveer 60% uit water bestaat, een 'body of water'. Native Americans geloven...

Short read: Leren rusten

Short read: Leren rusten

Een heel leven lang dacht ik dat ik moest werken (aka forceren, initie?ren, verzetten, duwen) om iets gedaan te krijgen. ‘Als je er niet voor gaat, gebeurt er niks’, wordt in onze cultuur onderwezen. ‘Work hard, play hard.’ ‘Wil je iets? Ga er dan voor.’ ‘Just do it.’...

Wanneer de liefde breekt

Wanneer de liefde breekt

We zitten op de bank. De bank die onze Poes aan de randen al kapot heeft gekrabd en waarvan ik de rafels om de zoveel tijd wegknip. Mijn partner en ik zijn stil, want er is niets meer te zeggen. De afgelopen dagen is er een grote, onderliggende pijn naar boven gerezen...

Wat is humaan?

Wat is humaan?

Het volgende deel ik niet omdat ik het er niet mee eens ben met wat er nu gebeurd en de maatregelen die getroffen worden. Ik voel niet het verlangen om in discussie te gaan over 'wel 1,5m afstand of niet', ik wil alleen een onderbuikgevoel laten spreken in dit...

Wat is de dood?

Wat is de dood?

Het is in de namiddag en ik loop langs de sloot in de boerenvelden waar maar weinig mensen komen. Dit is mijn kerk. Hier hoef ik even helemaal niet met andere mensen bezig te zijn, hier hoef ik zelfs niet met mezelf bezig te zijn. Hier Luister ik naar wat allemaal om...

Er klopt iets niet…

Er klopt iets niet…

De dagen gingen snel aan elkaar voorbij. Ik stond ‘s ochtends op en voordat ik het wist klikte ik het nachtlampje weer uit. En niet omdat het leven me tot diep in mijn botten beroerde van plezier en vervulling, maar omdat het lijstje van dingen die ik nog moest doen...

Dankzij mijn broers dood

Dankzij mijn broers dood

Ik dacht altijd dat ik een vrij zacht, liefdevol mensje was, maar tijdens het sterven van een van mijn broers; Robin, kwam ik erachter hoezeer ik zachtheid en werkelijk kwetsbaar contact vreesde. En hoe zich dit in mijn familie het meest laat zien. Tijdens zijn ziekte...

Niets voelt meer waar dan dit

Niets voelt meer waar dan dit

Eigenlijk ging ik alleen maar even een Praktiseer je eigen wijsheid spel afgeven aan de andere kant van het dorp. Het was al het einde van de dag, de schemer vulde alles wat eerst licht was en de auto's raasden aan me voorbij met mensen die verlangden spoedig thuis te...

Je bent niet de fouten die je maakt

Je bent niet de fouten die je maakt

In een vorige blog vertelde ik al iets over hoe er de laatste tijd allerlei conflicten verschijnen en hoe ik erachter kwam dat dit te maken had met het feit dat mijn innerlijke intentie niet helder was.  Een intentie: Wat vind ik belangrijk? Wat wil ik bereiken? Wat...

10 perfecte Lissabontips voor HSP’ers

10 perfecte Lissabontips voor HSP’ers

Een grote stad bezoeken kan één groot plezier of veel te overweldigend zijn voor ons sterkvoelende menswezens. Door de jaren heen heb ik geleerd wat voor mij werkt: ik verdeel mijn tijd tussen het opzoeken van de introverte natuur van de stad én de extraverte, sociale...

Verlegen zijn

Verlegen zijn

Vroeger bloosde ik veel meer. In de klas, als ik een leuke jongen zag of als iemand het ergens over had waar ik niet over durfde te praten. En nog steeds word ik gemakkelijk rood bij aantrekkelijke mannen en soms zelfs in mijn praktijk als het onderwerp seks besproken...

Durf jezelf tegen te spreken

Durf jezelf tegen te spreken

Thierry Baudet. Ik vind het best een charismatische man en ik stel me zo voor, dat als hij mijn hand zou kussen, een giechel uit mijn buik zou ontsnappen. Zijn befaamde opmerking: "vrouwen zijn altijd links, maar als ze dan een man tegenkomen die rechts is, zeggen ze;...

Is het leven saai? (gedicht)

Is het leven saai? (gedicht)

Het leven kan ik soms als ietwat saai en duf ervaren. Ik dacht dat het veel meer spanning en avontuur zou bevatten, maar de laatste tijd ervaar ik dat juist in al het bekende; dat wat ik dénk te kennen, een hele wereld verborgen ligt. Ik hoef niet per sé grote reizen...

Falen (gedicht)

Falen (gedicht)

Falen is vallen in wie je werkelijk bedoeld bent te zijn We houden elkaar voor de gek.Iedere dag aanbidden we oppervlakkigheid; dat wat ligt op de oppervlakte en niet wat daaronder leeft. Dezelfde lege praat, dezelfde angst.Het idee dat geld alles oplost,dat mooie...

Weet je nog wat goed is? (gedicht)

Weet je nog wat goed is? (gedicht)

Weet je nog wat goed is?  Het is eenvoudig omspirituele of religieuze gelovenaf te keuren.Om te zien wat slecht isaan een boek, een film,de mening van anderen, de wereld, je werk, het huis, de stad, je relatie, je lichaam, je dieet, je...godgeschapen gezicht. En,...

Ons slecht voelen (gedicht)

Ons slecht voelen (gedicht)

Waarom herkennen we ons slecht, sip, 'down' voelen, niet als een duidelijk teken om stil te staan? Om te stoppen met haasten, to-do'en vanuit gedachten als 'misschien dat dit gebeurt', 'voor het geval dat' of 'als ik dit nog even doe, dan zal dat ervoor zorgen dat ik...

Vertel me wat ik niet kan zien (video)

Vertel me wat ik niet kan zien (video)

Vertel me wat ik niet kan zien Ik ben blind. Hartstikke blind. Stekeblind. Ik-zie-geen-hand-voor-ogen-blind.Ik zie niet hoe sterk ik ben, hoe mooi ik ben, hoeveel ik kan. Ik zie niet wat ik al gedaan heb en hoe succesvol ik ben.Ik zie niet hoe slim ik ben, hoe lief,...

Het beeld dat anderen over mij maken

Het beeld dat anderen over mij maken

“Er is een beeld dat anderen van me hebben. En als ik dat beeld zie, denk ik: dat ben ik niet. Niet echt. Als ik mijn ogen sluit en heel diep voel, zie ik mezelf heel anders. Daar houd ik me aan vast. En daar verbind ik me regelmatig mee,” zegt Lena Dunham (Girls) in...

How to get shit done

How to get shit done

Als wij iets willen:iets maken, iets opzetten, een verbetering willen zien in een organisatie, een verbetering willen zien in ons eigen leven, een verbetering willen zien in onze relatie, het schrijven van een boek, ...dan is er niemand die datvóór ons kan doen,alleen...

Afscheid nemen van mijn lief

Afscheid nemen van mijn lief

Hij zit wat onhandig op zijn fiets. Een mooie, dure Koga fiets behangen met fietstassen die we van mijn broer geërfd hebben. Hij kijkt me vragend aan: "Nu?" De buren zie ik ineens uit hun achterdeur komen om hem uit te zwaaien. Godverdomme, ga weg, denk ik. Dit moment...