Neem Facebook als spiritueel leraar aan. Mét 10 inzichten om van jouw ‘verslaving’ af te komen!
Na deze tekst kijk jij anders naar jouw verslaving en naar jezelf. Bijna niemand heeft het over deze totaal andere kijk op de grote facebookverslaving! 

We hebben het er allemaal wel eens over gehad: hoe zeer we ons ergeren aan hoe die telefoon met onze duimen en handen vergroeid lijken te zijn. 
Enkele rigoureuzen onder ons verwijderen hun account bij Facebook en nemen zelfs een ‘ouderwetse telefoon’ (waarop je alleen kan bellen en smsen) om maar niet meer met Facebook of andere social media geconfronteerd te worden. Maar helpt dat nou echt? 
In dit korte tekstje nodig ik je uit om aandacht aan jouw relatie met Facebook te geven. Ik heb het hier wel over Facebook, maar steeds als je deze naam leest, kan je dit ook vervangen door andere sociale media.

 

Sommige mensen kiezen weer voor een ouderwetse telefoon. Eentje die amper iets kost en alleen op het noodzakelijke bel- en sms-verkeer richt. Lekker minimalistisch.

 

THEORIE

Er komt steeds meer kennis vrij over hoe Facebook net zo verslavend is als het eten van Mc Donalds: het (ver)vult niet, maar er zit iets in waardoor je alleen maar meer wilt. 
De wetenschap dat Facebook niet alleen verslavend ís, maar ook zo bedoéld is, volgens silicon valley, is belangrijke informatie. 
Ze willen dat we verslaafd eraan worden. Want, hoe vaker wij doorklikken en verder scrollen, des te meer geld ontvangen zij omdat Facebook een groot centrum van reclame is. Bedrijven betalen Facebook fors om onder de aandacht te komen bij de juiste doelgroep.

 

Als ik teksten over de verslavende werking van Facebook lees, of anderen hierover hoor praten, dan hoor ik steeds weer dat Facebook degene is die we de schuld moeten geven. Maar ik geloof dat deze gedachte niet terecht is. Facebook doet op zichzelf helemaal niets verkeerd. Het impliceert bijna dat Facebook een oppermachtig wezen is dat hun abonnees zwakke mensen zonder vrije wil maakt. Well honey, dat vermogen hebben ze dus niet. Dat heeft niemand.

 

Facebook toont ons wat onze basale, menselijke behoeften zijn en speelt hier op in.

Het toont ons zelfs wat er aan deze tijd geheeld wil worden.
Ze legt de vinger op de zere plek. Ze toont het gemis, dat wat pijn doet, ze roept verlangens op. Meer niet. Het lieve schatje is niet zo goed in het vervullen van deze behoeften of verlangens.

 

WAT TOONT FACEBOOK ONS?
Pijn: Facebook laat, naar mijn inziens, zien dat we worstelen met onze eenzaamheid en ons zelfbeeld. Maar ook met onze druk op het werk (daar geef ik zo een voorbeeld over) en onze verwachtingen naar onszelf.

Verlangen: Facebook laat het verlangen zien naar ontspannen samen-zijn met mensen, naar gelijkgestemden vinden, naar luchtigheid (alle humor in grappige filmpjes en cartoons die te zien zijn!), naar de wens om verandering te brengen in de wereld (zoveel activistenfilmpjes, my god), het verlangen om te reizen; de wereld te ontdekken, om te kiezen voor wat je het liefst wilt doen (confronterend as hell), het laat het verlangen zien van jezelf naar buiten willen brengen en erkenning te krijgen voor wie je bent; het verlangen om jezelf creatief te uiten. Het toont het verlangen tot inspiratie naar innerlijke groei.

Dit zijn prachtige verlangens!

Deze geweldige tekening en tekst is van Maaike Hartjes.nl
Ze heeft pas een persoonlijk boek uitgebracht over haar burn-out.
Enorme aanrader als je van eerlijke humor houdt.

FACEBOOK IS NIET VERSLAVEND
Facebook ís niet verslavend. 
De verslaving zat al in ons voordat er een handig trucje kwam om de aandacht van mensen erbij te houden.

Verslaving ligt ten grondslag in een oprechte behoefte waarvan we de overtuiging hebben
dat we die niet zelf kunnen vervullen.

En we zoeken het op een plek waar we een tijdelijke, maar valse oplossing krijgen.

 

HERKEN JIJ JE HIERIN? 10 PERSOONLIJKE INZICHTEN DIE JOU ZULLEN HELPEN
Om deze tekst persoonlijker te maken, wil ik met je delen waarom ik op facebook zit. Voel mee waar jij je in herkent. Het zijn veel voorbeelden, dus schiet er gerust met je ogen zoekend overheen.

Voordat ik de ‘f’ in de zoekbalk typ om facebook op te zoeken of op de app van mijn telefoon klik, voel ik dit:

1. Een verlangen naar samen-zijn met anderen. Ik voel me eenzaam. Ik wil me niet meer eenzaam voelen. Het is te moeilijk om me eenzaam te voelen.
2. Ik ervaar ongemakkelijke gevoelens bij mezelf. Ik raak in paniek. Ik gebruik Facebook als afleiding.
3. Tegenwoordig besef ik dat ik tijdens mijn werk steeds naar Facebook ga als ik behoefte heb aan rust. 
(Omdat de concentratie op is, omdat ik iets tegenkom in mijn werk dat me een ongemakkelijk gevoel geeft en dus extra aandacht nodig heeft.)
Maar, Facebook geeft mij geen rust.


Zodra ik mezelf naar facebook zie gaan, zie ik dit als een teken om aan mezelf te vragen: 


Wat wil ik nu? 
Waar heb ik werkelijk behoefte aan?

 

 

Vaak realiseer ik mij dan dat ik beter van mijn werk achter de laptop weg kan gaan, want dat geeft me veel meer ontspanning. Dit weggaan van mijn laptop geeft me eventueel nieuwe inzichten in het werk waar ik mee bezig ben. (Verlangen naar rust is een aankondiging voor nieuwe inzichten en een nieuwe aanpak in je werk.) Nu ik mij hier bewust van geworden ben, gebruik ik Facebook als mijn wekkertje. Voel ik dat ik de neiging heb om weer te gaan scrollen? Dan sta ik tegenwoordig veel gemakkelijker op om even iets anders te gaan doen. Het is altijd weer spannend om weg te gaan van mijn laptop, maar de beloning van ‘even stoppen met mijn werk’ is groter dan facebookscrollen!

 

When facebook calls, magic awaits; dan kloppen er inzichten bij me aan die binnengelaten willen worden.
Mits ik naar het juiste durf te handelen!

 

 

4. Maar ik ga ook naar Facebook tijdens mijn werk als ik onzeker ben over wat ik aan het doen ben en of ik er wel tegen opgewassen ben. Resultaat: ik voel me vaak nog slechter. Mijn mind gaat bewust berichten zoeken die me nog slechter laten voelen. De succesvolle ander, bijvoorbeeld. Een soort digitale automutilatie, dus.

 

Vluchten van gezelschap en facebook:
5. Ik gebruik Facebook voor de behoefte in gezelschap om mezelf af te sluiten en om even tot mezelf te komen. Om op te laden. Om bij te komen van wat me raakte in een gesprek bijvoorbeeld. 
Ik doe dit vooral bij mensen bij wie ik het idee heb dat ik niet mezelf kan zijn.

Werkt dit?
Ja, een beetje. Als ik bijvoorbeeld een berichtje zie van een vriendin en mezelf eraan herinner dat ik, naast deze mensen, fijne mensen om me heen heb bij wie ik wél mezelf kan zijn. Maar vooral als ik het gebruik voor creatieve doeleinden. Zoals nu, ik schrijf deze blog in een volle trein, in een berichtenbox van facebook, en dit is mijn manier om verbonden met mezelf te blijven. Op een veilige manier blijf ik op een drukke plek verbonden met mijn hart.

Wat mijn automatische reactie naar Facebook ook laat zien in gezelschap, is dat ik eigenlijk iets voel dat ik niet wil voelen.
Wil ik eigenlijk weg uit het gezelschap? Of wil ik tonen wat er werkelijk in mij speelt?
Durf ik mijn telefoon weg te leggen en mijn hart te laten spreken?

Wanneer gebruik ik facebook nog meer?
6. Als ik ‘s ochtends wakker word en me ver van mezelf verwijderd voel, ga ik ook vaak naar Facebook. Ik voel me dan naar door een droom, of ik ervaar angst voor de dag en ik kan het niet laten zijn voor wat het is. Ik verlang naar helderheid, naar een ‘teken’, naar een belofte dat er is niets is om te vrezen in mijn leven. Ik zoek hulp om met mijn ochtendpijn om te gaan.

Ik krijg die hulp ZELDEN. Toch doe ik het.

7. Ook kijk ik op Facebook om te zien hoeveel likes ik heb. Word ik wel gewaardeerd? Ben ik aan het groeien in mijn bedrijf? Ik voel me eigenlijk altijd alleen maar shit als ik hier naar ga kijken. Facebook legt bij mij dus de vinger neer op de zere plek als ik kijk naar mijn wantrouwen naar mijn eigen kunnen. Er is een deel in mij dat nog teveel kijkt naar wat andere mensen ervan vinden wat ik schrijf en doe.
Ik word uitgenodigd om mijn vertrouwen ergens anders vandaan te halen dan likes en hartjes.

 

Los van dit, kijk ik ook op Facebook omdat:
8. Ik het oprecht leuk vind om mijn vrienden van over de hele wereld te kunnen volgen. Of om te zien wie er een kindje heeft gekregen en blij voor de ouders te zijn. Mijn oprechte, belangeloze interesse wordt hierin vaak vervuld.
9. Daarbij gebruik ik het zelf omdat hier mijn werk deels ligt. Mijn lezers zijn hier. Mensen zijn hier die geïnspireerd willen worden en hun eigen wijsheid delen. Mijn collega’s zijn hier. Zo fijn dat dit gratis medium ons verbind! 
10. Ik gebruik het ook om technische vragen over software of wordpress te stellen. En ik volg enkele groepen met interessante informatie.

 

IK VRAAG ME AF…

  • In welke van de bovenstaande punten herken jij je?
  • Is er iets dat jij tegenkomt dat ik niet genoemd heb? 
  • Voel je steeds vaker dat je Facebook niet wilt gebruiken? Maar merk je dat je het soms ook gewoon niet kunt tegenhouden? Wat voel je dan? Hoe voelt het? Neem het jezelf asjeblieft niet kwalijk, het bewustzijn over waarom je op je telefoon zit, mag langzaam groeien. Mijn vriendelijke voorstel is dat je de bovenstaande tekst nog eens bekijkt en in een boekje opschrijft(!) wat jij ook ervaart. Als je dit hebt opgeschreven, komen er misschien nog andere voorbeelden in je op. Wees een lieve moeder voor jezelf die het allerbeste voor je wil, en wees zo dapper om hier meer bewustzijn op te leggen zodat je het grote geschenk kunt ontvangen dat erachter ligt. (Dit is voor iedereen anders.)


Laat het me weten in een reactie onder deze tekst! (Ook als er nog niets staat! Mensen reageren massaal op deze tekst, maar vooral privé of op… Facebook, ja. Durf jij de eerste te zijn?) Ik ben benieuwd.
Laten we ons bewustzijn over dit medium, dat we zo goed als iedere dag in ons leven laten, vergroten!

Liefs,
Anne

 

Als je op je facebook tijdens je werk wilt kijken, weet dan dat er iets moois te wachten staat als je besluit NIET de afleiding te zoeken, maar even te ontspannen en te luisteren naar wat van binnen gesproken wordt.

Meer inspiratie lezen? Misschien zit er iets tussen waar je net een vraag over had: 

Wat als je niet meer van je partner houdt?

Wat als je niet meer van je partner houdt?

Van veel mensen in mijn praktijk hoor ik dat als ze verliefd zijn geworden op een ander, ze merken dat ze ineens niet meer van hun partner houden. Ineens roept de kleinste aanraking van onze partner weerzin op. Al gauw komen we er ineens achter hoe trouw we zijn aan...

Lees meer
Hoe je je voor veel langer LEVENDIG kunt voelen

Hoe je je voor veel langer LEVENDIG kunt voelen

Is het zo dat eigenlijk het enige dat je wilt, je levendig voelen is? In het verliefd-zijn en in het begeerd worden door een ander, ervaar je dit. Maar wil je het echt ervaren? Dan zal je persoon waar je naar bent gaan verlangen mogen loslaten. Loslaten geeft een...

Lees meer