Een heel leven lang dacht ik dat ik moest werken (aka forceren, initie?ren, verzetten, duwen) om iets gedaan te krijgen. ‘Als je er niet voor gaat, gebeurt er niks’, wordt in onze cultuur onderwezen. ‘Work hard, play hard.’ ‘Wil je iets? Ga er dan voor.’ ‘Just do it.’ ‘Als je inspiratie krijgt, ben jij degene die het mag vervolmaken.’ En ga zo maar door. Ik kon hele dagen werken zonder de frisse buitenlucht te ruiken. Ik kon knalle als een malle.
Ik was een slaaf van alle ideeën die ik had. (En dat zijn er veel op een dag.) Maar maakte het me gelukkig?
Nee. Het was nooit genoeg. Als ik stopte, had ik altijd nog werk te doen en ik kreeg nooit de resultaten die ik wenste. Niet genoeg likes, reacties die me urenlang bezighielden, te weinig geld op mijn rekening om verjaardagscadeautjes te kunnen kopen of zelfs nieuwe kleren. Tot mijn lichaam zei dat het tijd was hiermee te stoppen en een nieuw pad te bewandelen. Ik kreeg dagenlang spanningshoofdpijn en flinke pijn aan mijn heupen. In plaats van flink te gaan sporten (wat meerendeel van deze cultuur je zal aanraden), begon ik te rusten. Voor het eerst in mijn leven leerde ik te rusten. Pauzeren. Wel vaker werkte ik met 45min-werken en 15-min pauze wekkertjes, maar nu werkte ik maar een paar uur per dag met meer pauzes dan werk. Ik leerde mijn lichaam kennen. ‘s Ochtends heb ik energie en 15:00/16:00 wil ik even slapen. Dit lichaam is niet gemaakt om altijd maar in dienst te staan van $$ en zogenaamde inspiratie die mijn mind binnenkomt. Ik wil geen slaaf zijn van deze kapitalistische maatschappij. Ik wil leven volgens de wetten van mijn lichaam. En daarmee mijn ziel. (Those 2! BFF!) Niet meer forceren, maar Luisteren naar wat leeft onder het dwangmatige. Mijn lichaam is geen machine, maar een bezield wonder. Ik ben geen geciviliseerde arbeider die blind de wetten volgt van onze cultuur, ik ben geboren om mij te zijn. Wild, creatief en rustend.
Meer van deze korte teksten? Volg dan mijn instagram– of facebookaccount.
Een geheim van creatief leven
Tijdens mijn menstruatie ben ik meestal dicht bij mezelf. Het voelt alsof ik in deze heilige tijd van de maand naast mijn grootste en wijste innerlijk leraar mag zitten die mij vertelt waar ik naar toe mag gaan in mijn leven en waarmee ik moet ophouden. Ze vertelt me...
Schrijven aan een boek
Zoals je misschien weet, schrijven mijn moeder en ik nu ongeveer een half jaar aan haar/ons boek over Zinvol Rouwen. Een boek dat gaat over haar ervaring met het verliezen van haar zoon en hoe dit ervoor heeft gezorgd dat nog meer de echte Kitty (want zo heet ze) naar...
Levendig coachen
Het fijne aan het geven van sessies is dat het altijd kan, in iedere omstandigheid. Ook, zoals nu, als ik me helemaal gestoord voel vanwege mijn PMS. Als ik mezelf maar toe laat mezelf te zijn en niet te denken dat ik ineens een glimlach moet faken, als ie er niet is....
