Al maanden heeft de illusie van verandering me in haar greep

Ze knarst met haar tanden en zegt dat alles anders moet.

Het huis, het werk, mijn woonplaats, mijn kleren,

Mijn relatie, mijn vriendschappen,

Koortsachtig plan ik al maanden die verandering in:

Ik doe verandering, ik koop verandering, maar niets verandert werkelijk.

Ze grijpt me bij mijn schouders

En roept dat ik harder mijn best moet doen

Slimmer moet zijn

Meer moet werken

Meer moet weten

Meer moet werken aan mezelf

Niets is in haar ogen goed genoeg

want uiteindelijk, wat ik ook doe, ik kom niet uit het gevoel dat het anders moet.

Ieder uur plan ik een nieuw leven

Als ik dit doe, denk ik vermoeid bij het zoveelste idee, dan zal het goed komen

Zangles, dat wil ik, al luisterend naar de oude bluesmuziek van Rosetta Tharpe. Of wil ik toch op dansles? Ik wil al die dingen doen die ik altijd al gewild heb, maar niet durfde. Dat is toch zo’n zin die sowieso succes brengt? Of, wat las ik op de Happinez cover in de supermarkt? ‘Wil je je leven veranderen, durf dan later spijt te hebben’?

De illusie van verandering duizelt me. Ik kan amper het tempo van mijn eigen gedachten bijhouden.

Ieder uur bedenk ik waarom er gebeurt wat er gebeurt

Waarom ik voel wat ik voel

Ik probeer in hele theorieën mezelf te verklaren

Ik verklaar de mensen om me heen

Ik denk aan morgen en hoe ik morgen dichterbij mijn doelen kan komen.

Ik denk aan volgende week en hoe ik ook daar dichterbij mijn ‘verandering’ kan komen.

De verandering, dat wil zeggen: weer blij zijn met mijn leven. Weer blij zijn met mijzelf.

Tot ik op een morgen er klaar mee ben.

Tot ik voor het eerst nieuwsgierig de lucht die me omringt:

Van stilstand, van eenzaamheid, van leegte, van geen beloftes op een mooie toekomst, van missen wat er nog niet is of nooit zal zijn, voelde.

Voor het eerst stop ik met jagen, bedenken, willen begrijpen, maar sta ik stil.

Ik ben gestopt.

Ik ben ein-de-lijk gestopt.

Laat die storm maar over me heen komen.

Laat het maar gebeuren.

Ik heb het niet onder controle.

Ik ben niet meer in wat komen gaat

Of wat ik zo graag wil dat er gebeurt

Ik ben hier.

Gewoon hier.

Mijn hart bloeit voorzichtig open en verwondert zich over wat het voelt

Dus zo is het om hier te zijn – en niet ‘daar’

Dus zo is het om eenzaam te zijn

Dus zo is het om niet te weten waar ik naar toe ga

Dus zo is het om me niet langer te verzetten naar wat ik voel

Vanuit het raam zie ik twee oudere vrouwen. Het zijn de zussen van de buurman die een slecht hart heeft.

Met hun schoonmaakspullen en rode emmertjes, wandelen ze al kletsend naar het huis van de buurman. Mijn ogen vullen zich met tranen.

Er zit liefde in hun stappen.

Ik denk aan de tijd waar ook mijn, toen ernstig zieke broer zorg nodig om zijn huis opgeruimd te houden.

De dwingende illusie dat alles veranderen moet ebt nog in me na. Mijn hart doet nog pijn. Maar ik ben eindelijk weer terug. Niets hoeft meer te veranderen, ik ben moe gestreden. En wat ben ik blij dat ik ein-de-lijk moegestreden ben.

Sinds gisteren is de pre-order beschikbaar van mijn nieuwe online cursus De Diepere Waarheid. Een paar van jullie hebben de nieuwsgierigheid gevolgd en de cursus aangeschaft. Dankjulliewel!

De Diepere Waarheid is het in slaap vallen na een flinke huilbui. De Diepere Waarheid is de stilte die komt ná de storm. Het is het weer wakker worden en voor een paar tellen vergeten zijn waar je je ook alweer druk over maakte. Het is de plek waar geen moeilijke vragen meer bestaan. Het is het vakantie gevoel, het zorgeloze ervaren terwijl je gewoon thuis bent. Het gaat voorbij een dwingend, gestrest gevoel waarin gezegd wordt dat ‘nú alles anders moet’, want anders! … Het is geen gefragmenteerd, gespleten zelf dat altijd opzoek is naar iets anders. Het is het zelf dat zit waar het zit en met zijn tenen speels wiebelt en glimlacht bij alle verhalen die we op een dag in ons hoofd maken. Al het ‘gemoet’, al dat ‘ge-anders’. Het is het deel in ons dat los van deze verhalen kan staan, en de verhalen die ons gek kunnen maken alleen maar innig liefheeft. Het is het deel in ons dat in de rust, het Antwoord vindt.

In twee uitgebreide lezingen en twee inzichtmethodes laat ik je zien in de cursus De Diepere Waarheid hoe je bij jouw fijne waarheid komt. Op deze pagina vertel ik er meer over, daar kan je ook de cursus bestellen. Tot maandag 12 september (dus nog 2 dagen) is er een korting van €30 op de cursus. Ook nieuwsgierig naar wat het bij jou in beweging kan brengen? Welk ‘gemoet’ of ‘ge-anders’ van jouw schouders mag vallen? Klik hier of op de button hieronder.

Als mensen niet doen wat je wilt dat ze doen

Als mensen niet doen wat je wilt dat ze doen

Met een zwaar gemoed slenter ik door de stad. Ik had het voornemen om in de bibliotheek door tijdschriften te bladeren waarin ik zou kunnen staan met het werk dat ik doe. Ik weet niet of je ooit die advertentie gezien hebt voor de cursus: ‘How to be a magazine...

Gaan voor wat ik wil

Gaan voor wat ik wil

Iedere dag kijk ik ongeduldig uit mijn raam of mijn tulpen al groeien. En nee, dat is geen codetaal voor iets schunnigs. Ik plantte daadwerkelijk een paar bollen vorige herfst, langs het pad waar mijn coachees naar de voordeur wandelen. Ik stelde een koninklijk entree...

Jezelf dragen

Jezelf dragen

Waarom het zo eng is weet ik niet. Maar ik doe er soms uren, en laten we eerlijk zijn: ik doe er soms dagen over voordat ik ga zitten, mijn lichtblauwe moleskine dagboek met vlekken erbij pak en ga schrijven.   Ik begin altijd hetzelfde: ik schrijf de datum op, zet...

Het riskeren van vreugde

Het riskeren van vreugde

We hebben allemaal een wond van binnen die eens in de zoveel tijd flink begint te etteren. (Excuses voor het beeld.) Twijfel je of jij dit hebt? Dan wil ik aan je vragen: wanneer was de laatste keer dat jij iets te fel reageerde op een geliefde of een collega? (Ik...

Zij die het krachtigst zijn

Zij die het krachtigst zijn

Zij die het krachtigst zijn hebben het minst energie.Zij die het krachtigst zijn verontschuldigen zich het meest.Zij die het krachtigst zijn houden (te) vaak hun mond gesloten, zo vaak dat ze voor anderen zelfs dom of simpel kunnen overkomen.Zij die...

Eenzaamheid

Eenzaamheid

Met mijn wandelschoenen loop ik over het modderige paadje langs de sloot in de schemeravond. Snel zal het helemaal donker zijn, en zal ik als ik iets wegglijd met mijn voet twijfelen of het gewoon modder, een nietsvermoedende, kruipende naaktslak of… hondenpoep is....