Er zijn boeken die je hart en je hoofd 180 graden laten draaien. Ze breken je zo open dat je er ineens achterkomt dat dít je natuurlijke staat van zijn is en niet hoe je al jaren, dag in-dag uit, geleefd hebt. Goed, je was aardig op weg, maar dit? Dit had je niet zien aankomen en tegelijkertijd wel.

 

 

Dit is: de aarde is niet plat, maar rond. Dit is: ik wíst het, ik zei het toch?
Dit is: ik hou zoveel meer van mezelf en van het leven dankzij dit boek. Eindelijk valt alles wat ik als kind vermoedde, op zijn plek. Ik had gelijk. Ik had al die tijd gelijk.

Belonging…

Snel verteer ik dit boek niet, daarvoor gaat het te diep. Belonging is geen spirituele pulp die in een paar dagen geschreven is, dit is een meesterwerk waar jaren over is gedaan, waar ieder woord zorgvuldig gekozen is en waar iedere bladzijde een boek op zichzelf zou kunnen zijn. ‘Belonging’ is de moederziel aan het woord. De ouderling die aan het haardvuur compassievol woorden weet te geven aan wat het betekent om je ware plek in de wereld te vinden. Wat het betekent om deze plek nog niet gevonden te hebben. En hoe belangrijk het is om door te gaan met onze zoektocht, niet alleen voor onszelf, maar ook voor onze aarde.
Het maakt het menselijk geworstel lichter, het maakt het hart ruimer om dat wat weggestopt en onbegrepen is, een thuis te geven. Met warme soep om bij te komen van de barre innerlijke tocht die al jaren duurde.

Belonging is geen leest-als-een-trein-boek. Het is meer een studieboek. Het boek waarvan je al lezende wilde dat je het op school gekregen had omdat alles, echt alles in het leven, zoveel meer betekenis krijgt met deze kennis.

Misschien vind jij het niets, maar geef het op z’n minst een kans. Laat jezelf herinneren aan wat je ten diepste wíst wat waar was. En neem dat dan eindelijk, misschien wel voor het eerst in je leven, serieus.

Liever in het Nederlands lezen? De Nederlandse vertaling zal op 23-06-21(!) verschijnen bij uitgeverij Altamira. Dus nog even geduld…

 

 

Meer van deze korte teksten? Volg dan mijn instagram– of facebookaccount.

Verliefd op een collega

Verliefd op een collega

Van alle mensen die vanaf 2016 in mijn praktijk komen, komt ongeveer 60% met een belangrijke vraag over het verlangen naar een dierbare collega. In mijn nieuwste podcastaflevering vertel ik over wat ik leerde over het diepere verhaal achter het verlangen naar iemand...

Omgaan met paniek

Omgaan met paniek

Ze praat snel. Ik hoor de paniek in haar stem via de speaker van mijn telefoon die op luidspreker staat. Met mijn ogen gesloten leun ik achterover in mijn stoel terwijl ik naar haar spraakwaterval luister. Ik ben opgehouden dingen te noteren in mijn notitieboekje....

De grootsheid in jou

De grootsheid in jou

Hoezeer we ook met onszelf in de knoop kunnen zitten Hoe lelijk we naar onszelf kunnen praten  Hoezeer we de hoop op een goede toekomst ook opgegeven kunnen hebben en totaal geen perspectief meer zien Hoe donker het innerlijk nu kan zijn op momenten Hoe fel het...

Eenzaamheid vermomt zich in vele jasjes

Eenzaamheid vermomt zich in vele jasjes

artwork van Brian Kershisnik Met hangende schouders staar ik naar het door mij eerder volgekladde papiertje met alle dingen die ik van mezelf nog moet doen. Ik heb nog twee weken, denk ik bij mezelf, voordat de coachingspraktijk weer opengaat. Voor die tijd moet het...

Als mensen niet doen wat je wilt dat ze doen

Als mensen niet doen wat je wilt dat ze doen

Met een zwaar gemoed slenter ik door de stad. Ik had het voornemen om in de bibliotheek door tijdschriften te bladeren waarin ik zou kunnen staan met het werk dat ik doe. Ik weet niet of je ooit die advertentie gezien hebt voor de cursus: ‘How to be a magazine...

Gaan voor wat ik wil

Gaan voor wat ik wil

Iedere dag kijk ik ongeduldig uit mijn raam of mijn tulpen al groeien. En nee, dat is geen codetaal voor iets schunnigs. Ik plantte daadwerkelijk een paar bollen vorige herfst, langs het pad waar mijn coachees naar de voordeur wandelen. Ik stelde een koninklijk entree...

Jezelf dragen

Jezelf dragen

Waarom het zo eng is weet ik niet. Maar ik doe er soms uren, en laten we eerlijk zijn: ik doe er soms dagen over voordat ik ga zitten, mijn lichtblauwe moleskine dagboek met vlekken erbij pak en ga schrijven.   Ik begin altijd hetzelfde: ik schrijf de datum op, zet...