Lieve jij,

Van mij hoef je niet alle pijn en shit weg te gooien van 2019, zodat je met een schone lei kunt beginnen.

Je hoeft van mij niet eens terug te blikken vandaag.

God no, van mij mag je vandaag zoals iedere andere dag behandelen. Als jij dat wilt.

 

Speciaal voor jou nam ik vandaag deze oud&nieuw audio opname op, waarin ik ruimte wil maken voor álles wat je nu misschien voelt. Je beluistert het hier:
De tekst kan je hieronder verder lezen. Ik adviseer je wel de opname te luisteren, omdat een stem zoveel meer nog in je teweeg brengt. 
 

Misschien heb jij geen stoer feestje vanavond en is dat ook alles behalve waar je zin in hebt. Jij wilt in je pyjama op de bank zitten. En vooruit, zo’n oliebol is best wel lekker.

 

Misschien ben je, net als ik, blij als vandaag en vanavond voorbij is.
Misschien baal je er ook van, net als ik, dat je ieder jaar weer de ‘oud&nieuw-blues’ hebt. Dat de donkerte je juist meer overvalt dan normaal en je helemaal niet kunt geloven dat 2020 beter wordt. Je wéét wel dat het beter wordt, want ieder jaar verandert er toch iets, maar je kunt even niet overzien hoe.
Je wilt misschien niets ‘weggooien’ of ‘verbranden’ omdat je weet dat er nog genoeg in je leeft waarnaar gekeken mag worden. Omdat in diezelfde pijn van 2019, zoveel liefde zit. Je wilt niets weggooien waar liefde, lessen, wijsheid, waar JIJ in zit.
 
Misschien ben je in 2019, 2018, 2017 verliefd geworden op een ander en worstel je met je verlangens.
Misschien heb je iemand het afgelopen jaar moeten loslaten en doet dat zóveel pijn…
Misschien krijg je je onderneming en/of je geldzaken maar niet op orde en doet dat je vreselijk veel verdriet.
Misschien mis je het contact met wie je werkelijk bent: de enthousiaste, blije, vrolijke jij. Je mist haar.
Misschien wil je zo graag dat je creatieve project eindelijk door jou gedragen kan worden. Dat je ervoor durft te kiezen, dat je voor jou durft te kiezen, maar het maar niet durft. Of misschien, weet je niet eens wat de juiste volgende stap is om te nemen, omdat het zoveel was. 2019 was zoveel. Er gebeurde zoveel…
God, wat gebeurde er veel…
 
Ik stel voor om even in de stilte voorafgaand aan 2020 te gaan zitten. De stilte kan komen door stil te staan. Door te stoppen met klusjes te doen, of te denken aan een plan voor later. De tijd mag even stil gaan staan. Met je hand op je hart, en de andere hand op je buik, en voelen wat daar leeft. Voelen, hoe goed je het hebt gedaan dit jaar. Ondanks de stormen, het verdriet, de wanhoop, de verkeerde keuzes.
 
Je hebt jezelf tot hier gebracht.
Het was misschien niet zoals je had verwacht. Ik weet van een paar mensen ook dat het een ongelooflijk heftig jaar was.
Het enige dat ik wil, is je omhelzen. En tegen je zeggen: ik zie je, ik hoor je, je hoeft vandaag niet euforisch te zijn. Je hoeft er niet klaar voor te zijn. Je mag bang zijn voor het nieuwe jaar. Je mag, ook vandaag, een hoopje mens zijn. En het even allemaal niet weten of begrijpen.
En als je dit hebt gevoelt, voel je misschien een kleine ruimte in jezelf ontstaan. Langzaam, openend, steeds wijder wordend. Waarin een liefde voor jezelf en jouw, o-zo-kostbare leven zachtjes tot je spreekt. Of misschien is het een overleden dierbare die iets lijkt te zeggen. Probeer te Luisteren. Misschien is het geen woord, maar slechts een gevoel dat in warmte door je borst en buik beweegt. Een alles-komt-goed-schatje en een wat-hou-ik-toch-veel-van-je…
Als laatst wil ik tegen je zeggen: als het dan geen vrolijke, ja! ik heb er zin in-euforie in zit, mag het dan een nieuwsgierigheid zijn? Een: ik ben benieuwd wat er gaat komen? En ik durf te vertrouwen op dat het leven goed is? Dat er iets heel moois aan zit te komen..?
Liefs, Anne
Zelfvergeving na een fout

Zelfvergeving na een fout

Hoe vergeef je jezelf als je iemand van wie je heel veel houdt, pijn hebt gedaan? Hoe zak je niet weg in het moeras van zelfafwijzing of zelfs zelfhaat, om wat je gedaan hebt, als je het betraande gezicht van de ander ziet? Als je tot diep in je botten beseft: jouw...

Verliefd op een collega

Verliefd op een collega

Van alle mensen die vanaf 2016 in mijn praktijk komen, komt ongeveer 60% met een belangrijke vraag over het verlangen naar een dierbare collega. In mijn nieuwste podcastaflevering vertel ik over wat ik leerde over het diepere verhaal achter het verlangen naar iemand...

Omgaan met paniek

Omgaan met paniek

Ze praat snel. Ik hoor de paniek in haar stem via de speaker van mijn telefoon die op luidspreker staat. Met mijn ogen gesloten leun ik achterover in mijn stoel terwijl ik naar haar spraakwaterval luister. Ik ben opgehouden dingen te noteren in mijn notitieboekje....

De grootsheid in jou

De grootsheid in jou

Hoezeer we ook met onszelf in de knoop kunnen zitten Hoe lelijk we naar onszelf kunnen praten  Hoezeer we de hoop op een goede toekomst ook opgegeven kunnen hebben en totaal geen perspectief meer zien Hoe donker het innerlijk nu kan zijn op momenten Hoe fel het...

Eenzaamheid vermomt zich in vele jasjes

Eenzaamheid vermomt zich in vele jasjes

artwork van Brian Kershisnik Met hangende schouders staar ik naar het door mij eerder volgekladde papiertje met alle dingen die ik van mezelf nog moet doen. Ik heb nog twee weken, denk ik bij mezelf, voordat de coachingspraktijk weer opengaat. Voor die tijd moet het...

Als mensen niet doen wat je wilt dat ze doen

Als mensen niet doen wat je wilt dat ze doen

Met een zwaar gemoed slenter ik door de stad. Ik had het voornemen om in de bibliotheek door tijdschriften te bladeren waarin ik zou kunnen staan met het werk dat ik doe. Ik weet niet of je ooit die advertentie gezien hebt voor de cursus: ‘How to be a magazine...

Gaan voor wat ik wil

Gaan voor wat ik wil

Iedere dag kijk ik ongeduldig uit mijn raam of mijn tulpen al groeien. En nee, dat is geen codetaal voor iets schunnigs. Ik plantte daadwerkelijk een paar bollen vorige herfst, langs het pad waar mijn coachees naar de voordeur wandelen. Ik stelde een koninklijk entree...

Jezelf dragen

Jezelf dragen

Waarom het zo eng is weet ik niet. Maar ik doe er soms uren, en laten we eerlijk zijn: ik doe er soms dagen over voordat ik ga zitten, mijn lichtblauwe moleskine dagboek met vlekken erbij pak en ga schrijven.   Ik begin altijd hetzelfde: ik schrijf de datum op, zet...

Het riskeren van vreugde

Het riskeren van vreugde

We hebben allemaal een wond van binnen die eens in de zoveel tijd flink begint te etteren. (Excuses voor het beeld.) Twijfel je of jij dit hebt? Dan wil ik aan je vragen: wanneer was de laatste keer dat jij iets te fel reageerde op een geliefde of een collega? (Ik...

Zij die het krachtigst zijn

Zij die het krachtigst zijn

Zij die het krachtigst zijn hebben het minst energie.Zij die het krachtigst zijn verontschuldigen zich het meest.Zij die het krachtigst zijn houden (te) vaak hun mond gesloten, zo vaak dat ze voor anderen zelfs dom of simpel kunnen overkomen.Zij die...