Een heel leven lang dacht ik dat ik moest werken (aka forceren, initie?ren, verzetten, duwen) om iets gedaan te krijgen. ‘Als je er niet voor gaat, gebeurt er niks’, wordt in onze cultuur onderwezen. ‘Work hard, play hard.’ ‘Wil je iets? Ga er dan voor.’ ‘Just do it.’ ‘Als je inspiratie krijgt, ben jij degene die het mag vervolmaken.’ En ga zo maar door. Ik kon hele dagen werken zonder de frisse buitenlucht te ruiken. Ik kon knalle als een malle.

Ik was een slaaf van alle ideeën die ik had. (En dat zijn er veel op een dag.) Maar maakte het me gelukkig?

Nee. Het was nooit genoeg. Als ik stopte, had ik altijd nog werk te doen en ik kreeg nooit de resultaten die ik wenste. Niet genoeg likes, reacties die me urenlang bezighielden, te weinig geld op mijn rekening om verjaardagscadeautjes te kunnen kopen of zelfs nieuwe kleren. Tot mijn lichaam zei dat het tijd was hiermee te stoppen en een nieuw pad te bewandelen. Ik kreeg dagenlang spanningshoofdpijn en flinke pijn aan mijn heupen. In plaats van flink te gaan sporten (wat meerendeel van deze cultuur je zal aanraden), begon ik te rusten. Voor het eerst in mijn leven leerde ik te rusten. Pauzeren. Wel vaker werkte ik met 45min-werken en 15-min pauze wekkertjes, maar nu werkte ik maar een paar uur per dag met meer pauzes dan werk. Ik leerde mijn lichaam kennen. ‘s Ochtends heb ik energie en 15:00/16:00 wil ik even slapen. Dit lichaam is niet gemaakt om altijd maar in dienst te staan van $$ en zogenaamde inspiratie die mijn mind binnenkomt. Ik wil geen slaaf zijn van deze kapitalistische maatschappij. Ik wil leven volgens de wetten van mijn lichaam. En daarmee mijn ziel. (Those 2! BFF!) Niet meer forceren, maar Luisteren naar wat leeft onder het dwangmatige. Mijn lichaam is geen machine, maar een bezield wonder. Ik ben geen geciviliseerde arbeider die blind de wetten volgt van onze cultuur, ik ben geboren om mij te zijn. Wild, creatief en rustend.

Meer van deze korte teksten? Volg dan mijn instagram– of facebookaccount.

Niets voelt meer waar dan dit

Niets voelt meer waar dan dit

Eigenlijk ging ik alleen maar even een Praktiseer je eigen wijsheid spel afgeven aan de andere kant van het dorp. Het was al het einde van de dag, de schemer vulde alles wat eerst licht was en de auto's raasden aan me voorbij met mensen die verlangden spoedig thuis te...

Je bent niet de fouten die je maakt

Je bent niet de fouten die je maakt

In een vorige blog vertelde ik al iets over hoe er de laatste tijd allerlei conflicten verschijnen en hoe ik erachter kwam dat dit te maken had met het feit dat mijn innerlijke intentie niet helder was.  Een intentie: Wat vind ik belangrijk? Wat wil ik bereiken? Wat...

10 perfecte Lissabontips voor HSP’ers

10 perfecte Lissabontips voor HSP’ers

Een grote stad bezoeken kan één groot plezier of veel te overweldigend zijn voor ons sterkvoelende menswezens. Door de jaren heen heb ik geleerd wat voor mij werkt: ik verdeel mijn tijd tussen het opzoeken van de introverte natuur van de stad én de extraverte, sociale...

Verlegen zijn

Verlegen zijn

Vroeger bloosde ik veel meer. In de klas, als ik een leuke jongen zag of als iemand het ergens over had waar ik niet over durfde te praten. En nog steeds word ik gemakkelijk rood bij aantrekkelijke mannen en soms zelfs in mijn praktijk als het onderwerp seks besproken...

Durf jezelf tegen te spreken

Durf jezelf tegen te spreken

Thierry Baudet. Ik vind het best een charismatische man en ik stel me zo voor, dat als hij mijn hand zou kussen, een giechel uit mijn buik zou ontsnappen. Zijn befaamde opmerking: "vrouwen zijn altijd links, maar als ze dan een man tegenkomen die rechts is, zeggen ze;...

Is het leven saai? (gedicht)

Is het leven saai? (gedicht)

Het leven kan ik soms als ietwat saai en duf ervaren. Ik dacht dat het veel meer spanning en avontuur zou bevatten, maar de laatste tijd ervaar ik dat juist in al het bekende; dat wat ik dénk te kennen, een hele wereld verborgen ligt. Ik hoef niet per sé grote reizen...

Falen (gedicht)

Falen (gedicht)

Falen is vallen in wie je werkelijk bedoeld bent te zijn We houden elkaar voor de gek.Iedere dag aanbidden we oppervlakkigheid; dat wat ligt op de oppervlakte en niet wat daaronder leeft. Dezelfde lege praat, dezelfde angst.Het idee dat geld alles oplost,dat mooie...