Gisteravond maakte ik ruzie met mijn liefje. Of hij met mij. Ik weet niet meer wie begon. Maar ik weet wel hoe het eindigde: hij lag op de bank voor zich uit te staren en kon geen woord meer zeggen. En ik, ik blééf maar praten.
Praten, praten, praten, praten…
Alleen maar: praten, praten, praten…
Tot ik zei: “Ik weet niet eens waarom ik nog aan het praten ben! Ik maak het alleen maar erger! OH MY GOD! WAAROM KAN IK NIET STOPPEN MET PRAAA-AA-ATEEE-EENNN!?!?!?!?!?!?!??!?!”
En toen stopte ik.
Ik wilde wel doorpraten. Maar ik deed het niet.
Ik had allemaal goede ideeën nog. Vragen. Voor hem. Belangrijke vragen. Belangrijke ideeën. Inzichten. Er kwam van alles in me op.
Maar ik, eh… Ik was gestopt met praten.
De druk in mij om te spreken was groot. Maar ik vertikte het om er naar te luisteren. Ik zag dat diezelfde druk deze situatie gecreëerd had en dat hoe ik mijn geliefde zag liggen op de bank, dit het meest afschuwelijke beeld is dat ik uit onze relatie ken.
Dit wilde ik niet.
Ik wilde niet langer het know-it-all-trutje zijn dat haar eigen vriend in een godsammese freeze-modus brengt. Ik wilde mij zijn. De echte mij. De lieve mij. De mij die weet wanneer ze moet stoppen met spreken. De mij die heel goed weet hoe ze wél spreekt vanuit haar hart.
Maar diezelfde mij, vergeet soms dat er bepaalde technieken bestaan die mij dichter tot mezelf brengen. En in dit geval: twee lieve mensen weer tot elkaar.
Met tegenzin, zoals een kind dat niet naar bed toe wil, sleepte ik mijn lichaam van ‘het plaatselijk delict’ vandaan, hield de waterkoker onder de kraan, zette de waterkoker aan, pakte de schaar uit de la, (wees gerust, ik vermoord mijn schatje niet), opende de deur, stapte naar buiten, knipte verse munt uit de tuin, deed het in de theekan, pakte twee kopjes, zette kaarsjes aan en ging naast ‘m zitten op de bank. Liefdevol legde ik mijn handen op zijn buik. En zei: “Ik hou van je. En ik ga nu een serie kijken. En ik zeg even helemaal niets meer.”
De druk kan groot zijn.
De druk om te spreken.
De druk om dingen te doen die eigenlijk helemaal niet goed voor ons zijn.
De druk om door & door & door te gaan, zelfs als ons lichaam en de situatie het (stilletjes) uitschreeuwen van de pijn en van ellende.
Die druk, is gevaarlijk.
En, tegelijkertijd reuze interessant…
Want waar komt die druk vandaan? En hoe kunnen we bewust van de druk worden?
In deze video (13 minuten) vertel ik er meer over en geef ik je een fijne, ogenschijnlijk simpele oefening om jouw innerlijke druk te temmen. Met een inleiding over spreken vanuit het hart versus de mind.
Zodat je de volgende keer, als jij een trutje of een lulletje bent naar de mensen van wie jij houdt, of misschien wel naar jezelf, iets eerder weet te stoppen dan ik…
Pff… Volgende keer beter…
De pijnlijke kant van Ziek van verlangen-zijn
- De 9 grootste pijnpunten in het ziek van verlangen-proces. - Op deze website spreek ik veel over de zielsbedoeling van ziek van verlangen-zijn. Waarin ik vertel over hoe de ander, waar je naar verlangt, een vleesgeworden metafoor is van de boodschap van jouw hart....
Troost
Een dierbare vriendin van mij heeft me veel geleerd over de werking van ons zenuwstelsel. Ze leerde me onder andere dat veel in het leven draait om de zoektocht naar veiligheid. Iedere dag weer, vraagt het lichaam zich af: ben ik veilig? Ben ik veilig in deze ruimte?...
Geheimen
Geen idee waarom het zo lang heeft geduurd voordat ik eerlijk naar mijn vriend durfde te zijn. Het gebeurde in 2014, dus... ruim 6 jaar lang rolde iedere keer als hij ernaar vroeg een schoongepoetste leugen over mijn lippen. In plaats van de pijnlijke waarheid. Ik...
Spreken vanuit je hart
Najaar 2015 We zijn thuis bij onze ouders en we hebben net gegeten. Mijn broer Frank en ik ruimen de tafel af. Mijn broer Robin blijft zitten. Ik erger me aan hem. Hij zat vrij monter aan tafel, dus naar mijn idee kan hij prima meehelpen met de tafel af te ruimen....
Podcast deeper please: de diepere feminiene wijsheid in ons
Waarom is het zo lastig om je 'goed genoeg' te voelen? In deze podcast vertel ik over een diepere, feminiene wijsheid (vrij van gender) die we allemaal in ons hebben, maar die we door onze huidige patriarchale samenleving dikwijls uit het oog verliezen. Ik herinner je...
short mantra poem (english): the deep feminine
I can take all the time I need. I am allowed to break promises. I don’t need to understand everything. I trust my body’s wisdom. My body guides me and always tells the truth. I am here to sensually enjoy life. Through feeling, smelling, tasting, hearing all that is...
Ben ik genoeg? Over de diepe feminiene wijsheid in ons
"Als je dit leest, hoef je helemaal niets. Alle verwachtingen die je over jezelf hebt, mogen even losgelaten worden. Je bent zo'n fijn, leuk mens. Ook als je niets doet. Ook als je niets weet. Ps: gun je jezelf een momentje zonder telefoon?" Dit tekstje hangt...
Short read: boekentip – Belonging van Toko-Pa Turner
Er zijn boeken die je hart en je hoofd 180 graden laten draaien. Ze breken je zo open dat je er ineens achterkomt dat dít je natuurlijke staat van zijn is en niet hoe je al jaren, dag in-dag uit, geleefd hebt. Goed, je was aardig op weg, maar dit? Dit had je niet zien...
Short read: de stroming van binnen
Beeld: Harald Sohlberg - The Mermaid - 1896 In het Engels, zeg je, als je naar een rivier kijkt: a body of water. Ik heb dit altijd zo mooi gevonden. Ook wij hebben met ons lichaam dat voor ongeveer 60% uit water bestaat, een 'body of water'. Native Americans geloven...
Short read: Boekentip – Ongetemd leven – Glennon Doyle
Goede schrijvers geven me woorden voor alles in mij wat onduidelijk, vaag en onbestemd is. Met iedere pagina die ik omsla, vallen mijn zwevende, zoekende gevoelens op hun bedoelde plek. Met ieder woord dat ik lees, word ik meer en meer mezelf. Het is alsof ik met alle...
short read: De pijnlijke prijs van je eigen waarheid volgen
Op de middelbare school had ik een lief clubje vriendinnen. Ik hield veel van ze, ik kende ze immers al van de basisschool, maar vaak stond ik er maar een beetje bij. Hele pauzes gingen er voorbij waarin ik amper een woord gezegd had. Ik hield me met andere dingen...
Short read: Leren rusten
Een heel leven lang dacht ik dat ik moest werken (aka forceren, initie?ren, verzetten, duwen) om iets gedaan te krijgen. ‘Als je er niet voor gaat, gebeurt er niks’, wordt in onze cultuur onderwezen. ‘Work hard, play hard.’ ‘Wil je iets? Ga er dan voor.’ ‘Just do it.’...
Hoe complex vreemdgaan is (Long read)
'Eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger', wordt er in het algemeen gezegd. Maar als je leert begrijpen waarom je het doet, hoeft dit geen terugkerend patroon in je leven te zijn. Er is altijd een reden waarom je vreemdgaat of in een affaire zit. Met dit...
Vroeg of laat moeten we hier allemaal aan geloven
Ik wil eigenlijk al gelijk met de deur in huis vallen: we ontkomen er in ons leven niet aan om dingen mee te maken waar we absoluut niet op zitten te wachten. Mijn broer Robin kreeg op 28-jarige leeftijd te horen dat hij een ziekte had die hij hoogstwaarschijnlijk...
Het beest in mij
Mijn zomerjurkjes zijn gestreken en mijn mascara zit er keurig op. Ik ben schoon, geschoren en mijn ochtendadem is dankzij de tandpasta verdwenen. Op mijn rekening staat precies voldoende, het huis is opgeruimd, ik kus mijn vriendje op zijn hoofd tussen thuis-werken...
Een constant ‘stressgevoel’
In 2012 stond ik op een ochtend op met een gestrest gevoel in mijn lijf, niet wetende dat dit afgrijselijke gevoel nog 2,5 jaar lang aan mijn lichaam vast zou zitten. Tevens realiseerde ik mij toen op die ochtend ook nog niet, dat ditzelfde gevoel me tot wanhoop zou...
Shit, ik bevroor helemaal (geïllustreerde tekst & audio)
Deze blog is afkomstig van mijn digitale liefdesbrieven. Meld je hier aan om ze direct in je inbox te ontvangen, om de tijd op social media te verminderen en met aandacht en rust naar binnen te kunnen keren. Wil je naast meelezen, ook meeluisteren met deze brief?...
Deeper, please! podcast: ‘Shit, ik bevroor helemaal’
In deze aflevering vertel ik mijn persoonlijke verhaal over het innerlijk bevriezen: een, ietwat akelig, mechanisme waarbij het lichaam het overneemt zodra we geraakt worden. Het overkomt ons allemaal wel eens, en daarom is het tijd om er wat meer woorden aan te...
Wanneer de liefde breekt
We zitten op de bank. De bank die onze Poes aan de randen al kapot heeft gekrabd en waarvan ik de rafels om de zoveel tijd wegknip. Mijn partner en ik zijn stil, want er is niets meer te zeggen. De afgelopen dagen is er een grote, onderliggende pijn naar boven gerezen...
Onze benedenwereld spreekt (tekst+luistermeditatie)
In deze (crisis)tijd wordt helder hoe zeer we gehecht zijn aan onze gedachtenwereld, maar hoe onze benedenwereld: onze diepere lagen, naar boven wil rijzen. Luister mee met deze luistermeditatie waarin ik een tekst voorlees die ik speciaal voor jou schreef. ...
Podcast en video: De diepere betekenis van lijden
Waarom lijden we eigenlijk?Ik heb gemerkt dat zodra het lijden toeslaat, we een onbekend gebied betreden. Waar niets meer zeker is en alles ongemakkelijk en pijnlijk aanvoelt. Waarin iets in ons openscheurt omdat het bijna niet meer te verdragen is. De verscheuring...
Deeper please, podcast: de 5 geschenken van onzekerheid
In de podcast ‘Deeper, please’ spreek ik over leren leven vanuit de diepere lagen van ons bewustzijn. Deze aflevering gaat over de 5 geschenken van de confrontatie met onzekerheid. In tijden van crisis kruipt er een grote, hardnekkige onzekerheid in onszelf naar...
Wat is humaan?
Het volgende deel ik niet omdat ik het er niet mee eens ben met wat er nu gebeurd en de maatregelen die getroffen worden. Ik voel niet het verlangen om in discussie te gaan over 'wel 1,5m afstand of niet', ik wil alleen een onderbuikgevoel laten spreken in dit...
Wat is de dood?
Het is in de namiddag en ik loop langs de sloot in de boerenvelden waar maar weinig mensen komen. Dit is mijn kerk. Hier hoef ik even helemaal niet met andere mensen bezig te zijn, hier hoef ik zelfs niet met mezelf bezig te zijn. Hier Luister ik naar wat allemaal om...
