Een audio cadeautje: een oud&nieuw boodschap voor jou

door | 31 dec 2019 | Leven

Lieve jij,

Van mij hoef je niet alle pijn en shit weg te gooien van 2019, zodat je met een schone lei kunt beginnen.

Je hoeft van mij niet eens terug te blikken vandaag.

God no, van mij mag je vandaag zoals iedere andere dag behandelen. Als jij dat wilt.

 

Speciaal voor jou nam ik vandaag deze oud&nieuw audio opname op, waarin ik ruimte wil maken voor álles wat je nu misschien voelt. Je beluistert het hier:
De tekst kan je hieronder verder lezen. Ik adviseer je wel de opname te luisteren, omdat een stem zoveel meer nog in je teweeg brengt. 
 

Misschien heb jij geen stoer feestje vanavond en is dat ook alles behalve waar je zin in hebt. Jij wilt in je pyjama op de bank zitten. En vooruit, zo’n oliebol is best wel lekker.

 

Misschien ben je, net als ik, blij als vandaag en vanavond voorbij is.
Misschien baal je er ook van, net als ik, dat je ieder jaar weer de ‘oud&nieuw-blues’ hebt. Dat de donkerte je juist meer overvalt dan normaal en je helemaal niet kunt geloven dat 2020 beter wordt. Je wéét wel dat het beter wordt, want ieder jaar verandert er toch iets, maar je kunt even niet overzien hoe.
Je wilt misschien niets ‘weggooien’ of ‘verbranden’ omdat je weet dat er nog genoeg in je leeft waarnaar gekeken mag worden. Omdat in diezelfde pijn van 2019, zoveel liefde zit. Je wilt niets weggooien waar liefde, lessen, wijsheid, waar JIJ in zit.
 
Misschien ben je in 2019, 2018, 2017 verliefd geworden op een ander en worstel je met je verlangens.
Misschien heb je iemand het afgelopen jaar moeten loslaten en doet dat zóveel pijn…
Misschien krijg je je onderneming en/of je geldzaken maar niet op orde en doet dat je vreselijk veel verdriet.
Misschien mis je het contact met wie je werkelijk bent: de enthousiaste, blije, vrolijke jij. Je mist haar.
Misschien wil je zo graag dat je creatieve project eindelijk door jou gedragen kan worden. Dat je ervoor durft te kiezen, dat je voor jou durft te kiezen, maar het maar niet durft. Of misschien, weet je niet eens wat de juiste volgende stap is om te nemen, omdat het zoveel was. 2019 was zoveel. Er gebeurde zoveel…
God, wat gebeurde er veel…
 
Ik stel voor om even in de stilte voorafgaand aan 2020 te gaan zitten. De stilte kan komen door stil te staan. Door te stoppen met klusjes te doen, of te denken aan een plan voor later. De tijd mag even stil gaan staan. Met je hand op je hart, en de andere hand op je buik, en voelen wat daar leeft. Voelen, hoe goed je het hebt gedaan dit jaar. Ondanks de stormen, het verdriet, de wanhoop, de verkeerde keuzes.
 
Je hebt jezelf tot hier gebracht.
Het was misschien niet zoals je had verwacht. Ik weet van een paar mensen ook dat het een ongelooflijk heftig jaar was.
Het enige dat ik wil, is je omhelzen. En tegen je zeggen: ik zie je, ik hoor je, je hoeft vandaag niet euforisch te zijn. Je hoeft er niet klaar voor te zijn. Je mag bang zijn voor het nieuwe jaar. Je mag, ook vandaag, een hoopje mens zijn. En het even allemaal niet weten of begrijpen.
En als je dit hebt gevoelt, voel je misschien een kleine ruimte in jezelf ontstaan. Langzaam, openend, steeds wijder wordend. Waarin een liefde voor jezelf en jouw, o-zo-kostbare leven zachtjes tot je spreekt. Of misschien is het een overleden dierbare die iets lijkt te zeggen. Probeer te Luisteren. Misschien is het geen woord, maar slechts een gevoel dat in warmte door je borst en buik beweegt. Een alles-komt-goed-schatje en een wat-hou-ik-toch-veel-van-je…
Als laatst wil ik tegen je zeggen: als het dan geen vrolijke, ja! ik heb er zin in-euforie in zit, mag het dan een nieuwsgierigheid zijn? Een: ik ben benieuwd wat er gaat komen? En ik durf te vertrouwen op dat het leven goed is? Dat er iets heel moois aan zit te komen..?
Liefs, Anne
Meer inspiratie? Word lid van de gratis(!) Worden wie je eigenlijk bent facebookgroep!
Ons slecht voelen (gedicht)

Ons slecht voelen (gedicht)

door | jan 18, 2019 | , ,

Waarom herkennen we ons slecht, sip, 'down' voelen, niet als een duidelijk teken om stil te staan? Om te stoppen met haasten, to-do'en vanuit gedachten als 'misschien dat dit gebeurt', 'voor het geval dat' of 'als ik dit nog even doe, dan zal dat ervoor zorgen dat ik...

Vertel me wat ik niet kan zien (video)

Vertel me wat ik niet kan zien (video)

door | nov 8, 2018 |

Vertel me wat ik niet kan zien Ik ben blind. Hartstikke blind. Stekeblind. Ik-zie-geen-hand-voor-ogen-blind.Ik zie niet hoe sterk ik ben, hoe mooi ik ben, hoeveel ik kan. Ik zie niet wat ik al gedaan heb en hoe succesvol ik ben.Ik zie niet hoe slim ik ben, hoe lief,...

Het beeld dat anderen over mij maken

Het beeld dat anderen over mij maken

door | nov 5, 2018 |

“Er is een beeld dat anderen van me hebben. En als ik dat beeld zie, denk ik: dat ben ik niet. Niet echt. Als ik mijn ogen sluit en heel diep voel, zie ik mezelf heel anders. Daar houd ik me aan vast. En daar verbind ik me regelmatig mee,” zegt Lena Dunham (Girls) in...

How to get shit done

How to get shit done

door | okt 29, 2018 | , ,

Als wij iets willen:iets maken, iets opzetten, een verbetering willen zien in een organisatie, een verbetering willen zien in ons eigen leven, een verbetering willen zien in onze relatie, het schrijven van een boek, ...dan is er niemand die datvóór ons kan doen,alleen...

Afscheid nemen van mijn lief

Afscheid nemen van mijn lief

door | jul 21, 2018 | , ,

Hij zit wat onhandig op zijn fiets. Een mooie, dure Koga fiets behangen met fietstassen die we van mijn broer geërfd hebben. Hij kijkt me vragend aan: "Nu?" De buren zie ik ineens uit hun achterdeur komen om hem uit te zwaaien. Godverdomme, ga weg, denk ik. Dit moment...

Hoe nu verder? (video)

Hoe nu verder? (video)

door | mei 23, 2018 | ,

Lang heb ik mijn mond gesloten gehouden over maatschappelijke zaken. Helemaal over racisme en over ons slavernijverleden, omdat ik vond dat ik als blanke vrouw daar niets over te zeggen had. En ook omdat ik er eigenlijk helemaal niéts over te zeggen had, maar toch...

Niet doodgaan vandaag

Niet doodgaan vandaag

door | mei 13, 2018 |

Het is ochtend. Hij wil op zijn fiets stappen om naar zijn werk te gaan en ik weet dat het een veilige route is van ongeveer veertig minuten, maar toch zie ik hem halverwege verongelukken. Met zijn hoofd tegen het asfalt, zijn schedel kraakt open, omstanders zien voor...